امان از درودگر دستپاچه!

به گزارش آوای استقلال، پرسپولیسی ها در میزبانی از حریف عربستانی خود یک آبرو ریزی تمام عیار داشتند.
از استقبال خانوادگی و ذوق زدگی مدیرعامل و تیم رسانه ای باشگاه و دختر درویش گرفته تا ماجرای غیب شدن پیراهن اهدایی رونالدو به دختر هنرمندی که با یک دنیا اشتیاق برای تحقق رویایش به اسپیناس رفته بود!
سفر النصر به ایران آنقدر تلخی و حواشی زننده داشت که هیچکس به زیبایی حضور ستاره فوتبال جهان در ایران نپرداخت و آنهمه هزینه ای که برای گل و بلبل نشان دادن تهران توسط مسئولین خرد و کلان صورت گرفته بود، توسط پرسپولیس بر باد رفت.
نگذاشتند هواداران فوتبال و علاقمندان رونالدو لذت حضور ستاره پرتغالی در کشورشان را با تصاویر زیبا در خاطره ها ثبت کنند.
اگر مسئولین پرسپولیس و فدراسیون کمی درایت داشتند، می شد مسئولین النصر را متقاعد کرد رونالدو ساعتی را به علاقمندان خود در ایران اختصاص دهد، مثلا خیلی زیبا و شکیل در فضایی تحت تدابیر امنیتی بایستد و هواداران او را ببینند و گروهی عکس بگیرند اما آنقدر مسئولین پرسپولیس ذوق زده بودند و دیدار خانواده شان با رونالدو هوش از سرشان برده بود که اصلا فرصت فکر کردن به هواداران بیچاره پرسپولیس را نداشتند!
از وقتی النصر به ایران آمد تا هنوز، هر روز به یک بُعد از آبرو ریزی این بازی و میزبانی پرداخته می شود خواستیم با دیدار سپاهان و الاتحاد کمی درد هایمان را تسکین دهیم و سعی کنیم با فوتبالی زیبا و با فرهنگی که اصفهانی ها از خودشان نشان می دهند
کام مان را جوری شیرین کنیم که تلخی زهر دار حواشی بازی پرسپولیس _النصر را اندکی کم کند اما آن‌هم نشد…
نساجی اما شرایط را تغییر داد هم میزبانی اش خوب و آبرومندانه بود هم آن فضاحت های بازی پرسپولیس النصر تکرار نشد و هم کسی حضور دردانه اش را با یک بحث سیاسی توجیه نکرد تا خشم مردم برانگیخته کند!
در کل تیم های شمالی همواره نمایشگر فرهنگ اصیلی بوده اند که می توان به آن افتخار کرد.
تنها نکته زشت و خجالت آور این بازی دستپاچگی صادق درودگر در استقبال از الهلال و مواجهه با نیمار بود.
درودگر نه تنها شان و جایگاهی برای خودش متصور نیست بلکه حتی با آن دستپاچگی و ذوق کودکانه منزلت باشگاه قدیمی نساجی و مردم بافرهنگ و با شعور مازندران را هم نادیده گرفت.
درودگر هم یک رضا درویش درون داشت که فقط فرصت بیرون زدن نیافته بود اما به محض آنکه در شرایط مشابه درویش قرار گرفت عنان اختیار از کف داد و فراموش کرد با چه عنوان و سمتی آنجا ایستاده فراموش کرد حق ندارد و نباید با آن رفتار سخیف جایگاه و منزلت نساجی و هوادارانش را تخریب کند.
وقتی قامت آدم ها، کوتاه تر از جایگاهی است که در آن قرار می گیرند آن وقت اتفاقاتی رخ می دهد که درویش در پرسپولیس و درودگر در نساجی نمایش دادند.
ای کاش مالک تیم خوب نساجی بابت این حرکت زشت و به دور از شاَن درودگر اقدام شایسته ای داشته باشد، حیف آن‌همه کار فرهنگی و آن پیشینه زیبایی که نساجی در ذهن ها ساخته، حیف مردم خوب مازندران که یکی مثل درودگر مدیرعامل تیم شان است که درک این را ندارد جایگاه یک مدیرعامل بالاتر از آن است که دست یک بازیکن را از روی پله ها بگیرد و به سمت خود بچرخاند و با یک انگلیسی دست و پا شکسته خودش را معرفی کند و به نیمار تبریک بگوید!
درودگر هنوز نمی داند او باید به همتای خود خوش آمد می گفت و خوش آمدگویی به بازیکنان باید یکسان و کلی انجام می شد هنوز نمی داند به عنوان مدیر تیم اصیل نساجی در آن مکان و آن موقعیت حضور داشت و می باید خودش را کنترل می کرد و رفتاری در خور شان نساجی و مردم مازنداران نشان می داد.
صرف نظر این حرکت نه چندان جالب درودگر باید به نساجی و طرفداران با فرهنگ این تیم خدا قوت گفت و از آنها تقدیر کرد که میزبانی‌شان تحسین الهلال را در پی داشت و آبروی رفته را به جویی بازگرداند و آنچه پرسپولیسی ها خراب کرده بودند را درست کرد!