استقلال را در فصل گذشته لیگ قهرمانان آسیا به یاد بیاوریم؛ تیمی که می‌توانست امیدوارانه به قطر برود و لیگ قهرمانان آسیا را با رؤیاهای بزرگ پشت سر بگذارد، پس از ناکامی خودساخته در فینال جام حذفی، با مربی موقت به لیگ قهرمانان آسیا رفت.
حرف از لیگ قهرمانان آسیا و استقلال که می‌شود، باید فصل گذشته را با حسرت به یاد بیاوریم که می‌توانست فصل درخشش آبی‌ها باشد اما نشد که نشد.
این‌بار استقلال به عربستان سفر کرده است تا رؤیاهایش را در آسیا جست‌وجو کند اما بازخوانی گوشه‌هایی از فصل گذشته لازم است.
یادی از نامجو‌مطلق
نامجو‌مطلق در مهم‌ترین بازی دوران کوتاه مربیگری‌اش در استقلال، آنجا که مقابل حریف جدی‌تری قرار گرفت و تصمیمات نامجو و همکارانش می‌توانست سرنوشت‌ساز باشد، شبیه مربیان نبود و همه چیز را به شانس و اقبال سپرده بود. بازی با ۳ مهاجم و توهم اینکه حمله می‌کنیم و می‌بریم، منجر به این شد که استقلال ایده و طرحی برای بازی نداشته باشد. از بازی با پاختاکور در لیگ قهرمانان آسیا در فصل گذشته حرف می‌زنیم.
چه در دوره آندره‌آ استراماچونی و چه در دوره فرهاد مجیدی، استقلال در هیچ‌کدام از بازی‌هایش به اندازه بازی مقابل پاختاکور در قطر، بی‌ایده و بی‌برنامه نبود. استقلال آنچنان دچار اشتباه درباره خود بود که کمتر کسی حوصله دارد درباره نقش داور در شکست استقلال حرف بزند.
نامجو‌مطلق برای سرمربیگری استقلال اعتماد فنی نساخت. او نتوانست حضورش را با ایده و تصمیماتش نشان دهد و فقط خاطراتی از دوران جوانی‌اش با تماشای فیگورهایش مرور شد. او حق داشت غمگین باشد اما نه برای نتیجه‌ای که رقم زد، بلکه بیشتر به خاطر حضور در حرفه‌ای که شاید به اندازه کافی برایش زحمت نکشیده است.
یادی از فرصت‌سوزی‌ها
استقلال در فصل گذشته لیگ قهرمانان آسیا با خود چه کرد؟ پیش از بازی‌های گروهی در قطر، استقلال جام حذفی را از دست داد و پیش از فینال حذفی فرهاد مجیدی را از دست داده بود، با یک دغلکاری به یادماندنی و وعده بازگشت آندره‌آ استراماچونی. فرهاد در فینال روی نیمکت نشست اما تیمش از پیش باخته بود، لا‌به‌لای آن همه حاشیه و جدل بیهوده که مدیران باشگاه ساخته بودند.
استقلال می‌توانست با مجیدی و کادر‌فنی کاملش برنده فینال باشد و در آسیا نیز به موفقیت فکر کند اما کادر‌فنی استقلال دوپاره شد و فرهاد رفت و استقلال فرصتی را در لیگ قهرمانان از کف داد.
اما استقلال پس از ناکامی در آسیا، با انتخاب محمود فکری نیم‌فصل از لیگ را نیز به بطالت گذراند و بازگشت فرهاد مجیدی به استقلال، نشان داد که باشگاه استقلال چه آسیبی را با این تغییرات بیهوده از دست داده است. مایه تعجب است که یک باشگاه چنین با خود بد کند و اینچنین فرصت‌های موفقیت خود را بسوزاند.
استقلال اگر روند فصل گذشته خود را ادامه داده بود و بدون تغییرات بیهوده روزگارش را سپری می‌کرد، امروز حتماً تیم بهتری برای لیگ قهرمانان فصل جدید بود اما آن آسیب‌ها هنوز با استقلال است. نمونه‌اش اینکه تیم در آغاز همین فصل بدون مربی در نقل و انتقالات بازیکن خرید و همین نکته نقص‌های فنی در استقلال ایجاد کرده است.
به رغم این، استقلال امیدوارانه به عربستان سفر کرده و می‌توانیم دلخوش به درخشش تیمی باشیم که پر از شور و انگیزه برای موفقیت است.
