به گزارش آوای استقلال،سوارشدن یکی از ستاره‌های فوتبال پرسپولیس بر ماشین گران‌قیمت و ادبیاتی که وی در حین برخورد با هواداران فوتبال به زبان آورد بدون شک این سوال را در ذهن دوستداران فوتبال و شهروندان ایجاد کرده که چرا با وجود رشد اقتصادی برخی از افراد، رفتار اجتماعی آنان هنوز در سطح ادبیات چاله‌میدانی و کری خوانی‌های آنان هیچ تناسبی با یک شخصیت شناخته‌شده ندارد؟
برای پاسخ به این سوال لازم است که یکی از مؤلفه‌های جامعه‌شناسی مورد بازخوانی قرار گیرد این مؤلفه بر رشد هم‌زمان توسعه اقتصادی و اجتماعی تأکید دارد و نامتوازن بودن آن را نشانه‌ای از عقب‌ماندگی فرهنگی قلمداد خواهد کرد .
واپس‌ماندگی فرهنگی در رفتار مدافع سرخ‌پوشان پایتخت در این روزها در حالی به یک مؤلفه عینی تبدیل‌شده که باشگاه پرسپولیس در چهار دهه گذشته با عنوان فرهنگی ورزشی فعالیت داشته و مدعی است که ارزش و اخلاق در فوتبال ارجح بر هر فعالیتی به شمار می‌رود.
ادعای ترجیح اخلاق بر ورزش در حالی است که اتفاقات چند روز گذشته نشان داد که تقویت مقوله فرهنگ در کنار ورزش، شعاری بیش نیست یا شاید بندی برای اخذ بودجه چند صد میلیون تومان از وزارت ورزش و سایر نهادها باشد.
خلا تربیت فرهنگی در ورزش موجب شده تا کنعانی زادگان در این شرایط با پشتوانه چند بازی ملی و حضور در یکی از تیم‌های بزرگ ایران اکنون خود را در زمره ستارگان فوتبال ایران قلمداد کند این در حالی است که تجربه ثابت کرده پوشیدن پیراهن ملی یا باشگاه خاص و سوارشدن بر ماشین‌های آن‌چنانی نماد ستاره بودن نیست و برای یک بازیکن فوتبال شخصیت نخواهد آورد بلکه این ویژگی ها لایه هایی نازکی هستند که در کوتاه مدت بر روی خمیرمایه واقعی شخصیت قرار خواهند گرفت و ممکن است با کمترین اتفاقی کنار بروند.
گردباد برخی از اتفاقات در حالی شخصیت واقعی امثال کنعانی زادگان را در جامعه نمایان می کند که این مدافع در سال های گذشته به بازیکن چندرنگ فوتبال ایران معروف شده و اکنون به لطف پارچه‌ای از جنس قرمز خود را نماد ورزشی یک باشگاه قلمداد می کند.
قهرمان و الگو ورزشی و فرهنگی هواداران پرسپولیس در حالی این روزها به ببر کاغذی تبدیل شده ناسزای او از سوی هواداران بیشمار استقلال بی پاسخ نمی ماند بلکه در میان خیل میلیون ها استقلالی، شخصیت هایی مانند کنعانی زادگان پیدا خواهد شد و این ناسزا را به تمام طرفداران پرسپولیس حواله خواهد داد.
لازم است باشگاه مدعی ترویج فرهنگ در ورزش برای پیشگیری از ظهور ستاره‌های کاغذی مانند کنعانی زادگان که امروز به نماد واپس‌ماندگی فرهنگی و ورزشی در کشور تبدیل‌شده عنوان فرهنگی از شعار خارج و به یک راهبرد اساسی تبدیل شود راهبردی که در آن ستاره را به الگویی برای جوانان و نوجوانان تبدیل کند.
