به گزارش آوای استقلال،از روز گذشته خبری در شبکه های اجتماعی منتشر شده که به موجب آن، مهدی واعظی مجری شبکه ۵ یا همان شبکه تهران که با انتقادات تند و تیز خود از اقدامات برخی وزرا و نگاه رنگی آنها به فوتبال برخی حقایق پشت پرده را برای افکار عمومی مشخص می کرد، ممنوع الکار شده است.
قضاوت در مورد اینکه این اتفاق چقدر درست است بر عهده مخاطبین و افکار عمومی اما نکته ای که در این بین وجود دارد این است که وزیر ورزش که بلندای نفوذ او به قدری بود که نمایندگان دو دوره مجلس نتوانستند او را استیضاح کنند به سادگی توانست یک مجری را به واسطه چند انتقاد ساده از کار بر کنار کند.
در عالم سیاست به سرکوب یک طرفه عقاید، دیکتاتوری گفته می شود و به نظر می رسد دوستان با رویه دیکتاتوری که در چند سال حضورشان در راس وزارت ورزش حقایق را سانسور کرده اند در انتهای دوران تاریکشان در بدنه ورزش ایران همچنان قصد دارند این رویه مذموم را ادامه دهند.
شاید در این شرایط بهتر باشد وزارت ورزش به جای قلع و قمع منتقدین و مخالفینش، در خصوص افشاگری های پندار توفیقی پاسخ روشنی به افکار عمومی ارائه دهد تا مشخص شود در این سالها چه بر سر فوتبال ملی و باشگاهی ایران گذشته است.
این اتفاق در حالی رخ داد که پیشتر دیگر وزیر پرسپولیسی کابینه حسن روحانی یعنی آذری جهرمی مرزهای کری خوانی را درنوردیده بود و مستقیماً به لوگوی باشگاه استقلال توهین کرد اما خبری از ممنوع الکار شدن وزیر جوان نبود و در کمال جسارت اینطور مدعی شد که ما کری خواندیم دیگران هم کری بخوانند و امروز شاهد ممنوع الکار شدن همان دیگرانی هستیم که با مثل آذری جهرمی با سوء استفاده از تریبون رسمی،، علائق شخصی خود را فریاد زدند.
پس اگر این موضوع اشکال دارد در خصوص آذری جهرمی نیز که با استفاده از تریبون شخصیت حقوقی خود علائق شخصی اش را فریاد می زد، اشکالاتی وجود داشته و اگر حکم انتقادات و کری خوانی مهدی واعظی، ممنوع الکار شدن است، در مورد مشابه حکم آذری جهرمی نیز ممنوع الکار شدن باید باشد چرا که هر دو از جایگاه حقوقی خود در این زمینه سوء استفاده کرده اند.
