لیگ بیست‌وچهارم با باخت برای استقلال به اتمام رسید تا مهر تاییدی باشد بر فصل کابوس‌وار آبی‌پوشان. آن‌ها با ایستادن روی پله نهم جدول، در حالی که تعداد باخت‌های‌شان از مجموع پیروزی‌های‌شان سه تا بیش‌تر بود، به کار خود پایان دادند و کلکسیونی از نتایج اسف‌بار و اعداد و ارقام ناامیدکننده را به ثبت رساندند. با این وجود در دل همین فصل تلخ، شاهد نمایش استانداردی از چند بازیکن تیم آبی‌پوش بودیم.
رامین رضاییان
یکی از پرسروصداترین خریدهای تابستان ۱۴۰۳، بهترین بازیکن استقلال در لیگ بیست‌وچهارم بود. رامین رضاییان علی‌رغم حواشی به وجود آمده و فشار زیادی که تحمل می‌کرد، نمایش قابل قبولی داشت و موفق شد با ۱۰ گل، بهترین گلزن تیم نام بگیرد و با ارسال ۳ پاس گل، در کنار جلال‌الدین ماشاریپوف، عنوان بهترین پاس گل‌دهنده را هم به خود اختصاص دهد. تیم آبی‌پوش پایتخت ۳۰ گل وارد دروازه رقبا کرد که ستاره ۳۵ ساله‌اش روی ۱۳ گل اثر مستقیم گذاشت. رامین از نگاه «متریکا» نیز بهترین بازیکن استقلال بود و نشان داد خریدش، خرید درستی بوده است.
حسین حسینی
علی‌رغم شروع بسیار ضعیفش که تا نیمه‌های نیم‌فصل اول هم ادامه داشت، توانست کم‌کم به فرم خوب خود بازگردد و با چندین بازی درخشان، مانع از وقوع اتفاقات بدتر برای تیمش شد. کاپیتان و سنگربان استقلال در لیگ بیست‌وچهارم، ۲۷ بار به میدان رفت که ماحصل آن ۸ کلین‌شیت بود. او در نیم‌فصل دوم جزو برجسته‌ترین مهره‌های آبی‌پوشان بود و توانست تا حد زیادی انتقاداتی که به سمتش سرازیر شده بود را با عملکردش پاسخ دهد.
دیدیه اندونگ
در میان بازیکنان خارجی این فصل استقلال فقط دیدیه اندونگ بود که انتظارات را برآورده کرد و وظایف اصلی‌ای که به او محول شده بود را انجام داد. این بازیکن گابنی که در نیم‌فصل نخست بیش‌تر در معرض دید بود، تقریبا همیشه در دسترس کادر فنی قرار داشت و تمام سرمربیانی که روی کار آمدند، به توانایی‌اش ایمان داشتند و از او به عنوان یکی از بازیکنان اصلی بهره بردند. باید دید این هافبک باتجربه فصل آینده نیز در این تیم باقی خواهد ماند یا خیر.
به جز نفراتی که درباره‌شان صحبت شد باید از صالح حردانی، روزبه چشمی و علیرضا کوشکی به عنوان دیگر نفراتی یاد کرد که در برهه قابل توجهی از فصل خروجی مطلوبی داشتند.
در انتها باید به این نکته اشاره داشت که عملکرد این فصل استقلال آن‌قدر فاجعه‌بار بود که برای انتخاب بهترین بازیکن در این تیم باید سخت‌گیری را کنار گذاشت و آن‌ها را با یکدیگر مقایسه کرد. می‌بایست به انتظار نشست و دید که در یک یا ۲ بازی باقی‌مانده آبی‌پوشان تا پایان رسمی فصل، بازیکنان این تیم چه عملکردی خواهند داشت و در جام حذفی چه نتیجه‌ای به ارمغان می‌آورند.
