در چارچوب هفته بیست وسوم لیگ برتر، پسرانِ آبی پایتخت توسط اکبریان، قاضی این میدان قربانی شدند و نتیجه را واگذار کردند.
تغییر آرایش؛ خوب یا بد؟!
حالا می‌توان گفت فرهاد مجیدی یک مربی باهوش است که بر اساس آنالیزی که از تیم رقیب دارد، سیستم خود را پیاده سازی می‌کند.
برنامه اصلی یحیی برای گلزنی در مسابقات اخیر، نفوذ ترابی و پهلوان از جناحین و ارسال‌ها بلند بود.
فرهاد با ارائه سیستم ۲-۵-۳ معادلات یحیی را بر هم ریخت و تیم او را در حمله ناتوان گذاشت.
دربی جای اشتباه کردن نیست!
یک اشتباه باعث شد، یک موقعیت نیم بند تبدیل به گل اول سرخ‌ها شود.
اشتباه اول:
چرا هافبک‌ها به مغانلو اجازه زدن شوت از پشت محوطه جریمه را دادند؟!
اشتباه دوم:
چرا کاپیتان استقلال در آفساید گیری منفعل عمل کرد و غرق در جریان بازی شد؟!
اشتباه سوم:
رشید توپ را به سمت درستی دفع نکرد!
موقعیت سوزی در دربی؟! تنبیه می‌شوید!
در دربی قرار نیست موقعیت‌های گل فراوانی به دست بیاید، پس تیمی موفق می‌شود که موقعیت‌هایش را از دست ندهد.
استقلال در شبی که دیاباته یک موقعیت صد در صد گلزنی را از دست داد و دو بار حمله‌های تیمش را به اشتباه بلاک کرد، تنبیه شد!
حتی بخاطر ضربه سر سیاوش که ضرب کافی را نداشت هم تنبیه شد!
پایان لیگ؟! زودتر از موعد
استقلال تقریبا شانسی برای قهرمان شدن در لیگ ندارد و باید برای کسب رتبه سوم جدول و بدست آوردن سهمیه غیر مستقیم آسیایی تلاش کند.
اما حالا جام حذفی برای استقلالی‌ها معنای دیگری دارد.
شاید دیگر مجبور شوند همه تاس‌هایشان را خرج جام حذفی کنند.
کلام آخر
حمایت از مجیدی؟! قطعا ارزشش را دارد!
حال آبی‌ها در این دربی شبیه به دربی رفت سال گذشته بود.
جایی که تیم استراماچونی بدون اینکه موقعیت خاصی به حریفش بدهد شکست خورد.
امشب با اطمینان کامل از رقیب بهتر بودیم اما داور یار دوازدهم سرخ‌ها بود.
شاید این شروع یک دوران جدید باشد!
پنالتی دقیقه دوم می‌توانست روند بازی را تغییر دهد و آل کثیر طبق قوانین فوتبال باید پس از آن شادی گل اخراج می‌شد.
عملکرد اکبریان همان چیزی بود که انتظارش را داشتیم.
او برای بار دوم قهرمانی را از آبی‌ها گرفت!
