به گزارش آوای استقلال، اگر چه همان سالها هم تیم پرسپولیس نگاه های مهربانانه را همراه داشت و جرایم و محرومیت بازیکنان این تیم بسیار سبک تر از خطا و بی اخلاقی بود که مرتکب میشدند و اغلب پس از مدتی کوتاه محرومیتشان بخشیده میشد اما به هر حال کسی به طور صد در صد حاشیه امنیت نداشت!
به عنوان مثال دربی جنجالی
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال شدیدترین آرای ممکن را برای متخلفان این دیدار صادر کرد که بر اساس آن، مجتبی محرمی ۳ سال از انجام هرگونه فعالیت فوتبالی محروم شد و در نهایت نیز استقلال با رای این کمیته با نتیجه ۳ بر صفر برنده این بازی اعلام شد.
دربی شماره ۳۹ پایتخت را میتوان جنجالیترین بازی بین تیمهای فوتبال استقلال و پرسپولیس دانست. در حالی که سرخ پوشان با ۲ گل از حریف سنتی خود جلو بود، اما آبی پوشان نتیجه را در ۲ دقیقه به تساوی کشاندند.
آغاز صحنههای جنجالی این بازی با درگیری شدیدی که بین مجتبی محرمی و امیرقلعه نویی در میانه میدان رخ داد، شروع شد. در پی این درگیری، بازی برای دقایق طولانی متوقف شد و با ورود تماشاگران پیروزی به زمین بازی، احمد ابهران سوت پایان مسابقه را به صدا درآورد.
در واقع درگیری بازیکنان موجب تحریک و هجوم طرفداران پرسپولیس به داخل زمین شد.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در آن زمان پس از جریمه های سنگین و محرومیت های بلند مدت برای تعدادی از بازیکنان سرخابی، به دلیل هجوم هواداران پیروزی به داخل زمین و درگیری با بازیکنان و عوامل برگزاری و انتظامی، نتیجه بازی را سه بر صفر به سود استقلال اعلام کرد.
در مجموع ۱۱ سال محرومیت برای ۵ بازیکن (مجتبی محرمی، رضا شاهرودی، احمدرضا عابدزاده، بهزاد داداش زاده و فرشاد پیوس)، مدیر عامل (امیر عابدینی)، سرپرست (محمد پنجعلی) و پزشکان تیم صادر شد که در تاریخ بی نظیر است. مجتبی محرمی با ۳ سال محرومیت به یکی از سنگین ترین احکام انضباطی تاریخ فوتبال ایران محکوم شد و در مجموع ۲۰ میلیون تومان جریمه هم نصیب سرخپوشان شد که در آن زمان این مبلغ حتی بیشتر از دستمزد بزرگترین ستارگان فوتبال ایران بود! در سمت مقابل نیز چهار بازیکن موثر استقلال در این درگیری شامل امیر قلعه نویی، صادق ورمزیار، مسعود غفوری های اصل و محمود فکری مجموعاً ۲ سال محروم شدند.
هرچند پس از پایان محرومیت بازیکنان استقلال،سخن از بخشیده شدن محرومیتها شد و بازیکنان پرسپولیس بخش زیادی از محرومیتشان بخشیده شد!
نهم دی ماه سال ۷۹ را هم حتما به خاطر دارید
پایان رافت به برومند فحاشی میکند و پرویز با یک مشت پاسخش را میدهد . همین باعث گسترش درگیری میشود”مهدی تاتار با یک پرش بلند با کف استوک به پشت نوازی میکوبد.” فرزاد مجیدی و علی سامره و رهبریفرد هم وارد دعوا میشوند. عدهای از بازیکنان هم مثل دینمحمدی، نیکبخت، علی کریمی قصد دارند بازیکنان را جدا کنند.
تماشاگران هم حسابی خسارت وارد میکنند از شکستن شیشه اتوبوس تا زدن راننده اتوبوس…
پس از بازی، چند بازیکن پیروزی و استقلال محروم میشوند.
محمد نوازی (یک سال)
پرویزبرومند (یک سال)
حمید استیلی (۹ ماه)
ناصر ابراهیمی( مربی پرسپولیس) ۶ ماه
مهدی تارتار که با لگد از پشت به نوازی حمله کرد (۶ ماه)
بهروز رهبریفر ( ۴ ماه)
ولی اله صالح نیا(مربی بدنساز استقلال) ۲ ماه
علی سامره (دو هفته)
فرزاد مجیدی( دو هفته)
جرم تمام بازیکنان تحریک تماشاگران بود.
برخوردها از دیر باز برای استقلال جدی تر بود اما از سرخ ها زهرچشم گرفته میشد وگرنه با یاغی هایی که در فوتبال بود مهارشان کار بسیار دشواری بود.
در تمام سالهای گذشته کمیته انضباطی ابهتی داشت برای خودش جامعه فوتبالی، فوتبالیتهای یاغی آن سالها مثل خانواده هایی که پدرسالاری بود از کمیته انضباطی حساب میبردند اما با روی کار آمدن مسعود سلطانیفر و علاقه افراطی اش به سرخ ها پدر سالاری به فرزند سالاری تغییر یافت. هر چه بازیکنان و مربیان این تیم میخواستند همان میشد از توقعات بالای مالی تا چشم پوشی از تخلفات و جعل اسناد و…!
پنج قهرمانی اهدایی وزارت ورزش سلطانیفر، زمختهای فوتبال را به بچه های لوس تبدیل کرد.
آنها آنقدر در دوره سلطانیفر هر چه خواستند ، کردند اما آب از آب تکان نخورد که اکنون و با رفتن آن وزیر و آن دولت و آن رئیس جمهور هنوز خودشان را سوگلی می دانند و میخواهند با حمایت امتیاز بگیرند با دعوا جو را به نفع خودشان برگردانند،با قهر مظلوم نمایی کنند و توجهات ویژه قدرتمردان را بگیرند!
آنها آنقدر حاشیه امنیت داشتند که مامور انتظامی را زدند،از باشگاههای ترکیه دزدی کردند،زدند،بردند،دلالی کردند و هر چه ویترین افتخاراتشان خالی ست در عوض انواع و اقسام تخلفات را دارند بدون آنکه آب در دلشان تکان بخورد آنها بعد از سلطانیفر هم حرمت تیم ملی را شکستند،توپ جمع کن را به بدترین شکل ممکن تهدید کردند،از پرونده جعل معافیت پزشکی برای دریافت کارت معافیت سربازی شان پرده برداری شد و… اما با حصاری که دورشان است اتفاقی برایشان نمی افتد!
همین حاشیه امنیت قرص و محکم باعث شد یحیی گلمحمدی در دربی حساس پایتخت و در شرایطی که هواداران ذوق زده به خاطر رهایی از محدودیت کرونا به استادیوم آمده بودند، رفتاری به شدت زشت و زننده بروز دهد و استادیوم ورزشی را با چاله میدان اشتباه بگیرد داور را بزند ناظر را هول بدهد دستیار و سرپرستش را پس بزند،دستمال گردنش را پرتاب کند و کوتاه هم نیاید که نیاید و کمیته انضباطی هم بی خیال چشم ببندد و بگذرد تا اب ها از آسیاب بیفتد و یک حکم لایت و جریمه نوازش گونه صادر کند!
ماجرا وقتی تاسفبار تر میشود که یحیی باز استعفایش را در فضای مجازی منتشر میکند تا ارتش فحاش مجازی اش را به جان مسئولین بیندازد!
یحیی باز از حربه استعفا استفاده کرد تا هم محرومیتش را سبک تر از نوازش پدرانه کند!! هم تیغ تیز انتقادات را به حمایت بچرخاند هم مورد مهر و عطوفت بیشتر دست های پشت پرده قرار گیرد.
تا کی قرار است پرسپولیسی ها سوگولی باشند؟
فردا که کرونا تمام شد و استادیوم ها باز شد چطور توقع دارید تماشاگر احساسی تحت تاثیر این رفتارهای زشت قرار نگیرو و باز استادیوم به آشوب کشیده نشود؟
آقایان کمیته انضباطی اکنون وقت آن رسیده قدری به روزهای اقتدار و ابهت گذشته نظر کنید و متخلفان را چنان قاطعانه سر جایشان بنشانید که فردا که آزادی لبریز از تماشاگر شد گلمحمدی های افسار گسیخته استادیومی را به آشوب نکشانند که شهری بسوزد از خشم شعله ای که در آزادی افروخته و در سطح شهر گسترش یافته!
اکنون کمیته انضباطی باید مدیریت کند فردا دیر است.