به گزارش آوای استقلال، مصطفی آجورلو در نشست خبری آغاز واگذاری سهام استقلال و پرسپولیس به مردم اظهاراتی داشت که گزیده آن را در زیر می‌خوانید:
*در این ایام مبارک کار بزرگ، انقلاب و جهادی که شاید تصور بود خواب و خیال و رویا است، به اقدام تبدیل شد. در ۱۵-۱۰ سال گذشته شنیده بودیم پایان سال، شش ماه یا یک سال دیگر استقلال و پرسپولیس خصوصی می‌شوند، اما با تلاش دولت، رییس جمهور، خاندوزی، سجادی و قربان زاده این اتفاق افتاد.
*این اقدام صورت نمی‌گرفت مگر با تصمیم دولت محترم و اقدامات شبانه روزی قربان زاده که در این ۳-۲ ماه پوست ما را کند تا کار به سرانجام برسد! این انقلاب در ورزش و فوتبال ایران بزرگ است. فوتبال حرفه‌ای را از ۲۲ سال پیش آغاز کردیم، اما از فردا دو باشگاه وارد دروازه‌های حرفه‌ای می‌شوند و مردم صاحب استقلال و پرسپولیس خواهند شد. سال ۵۷ امام خمینی (ره) اعلام کرد باید کار مردم را مردم سپرد. می‌خواهیم خانه شیشه‌ای درست کنیم و نمی‌خواهیم پنهان شویم.
*می‌خواهیم همه بدانند چه عملیات مالی را می‌خواهیم انجام بدهیم. این کار بزرگ تولید ثروت می‌کند و می‌خواهیم از معدن فوتبال پول تولید کنیم. این اقدام شدنی است. وقتی مردم کنار ما نبودند در این چند سال حق ما را تضییع کردند. یکی از آن‌ها صدا و سیما است. منصفانه نیست آن‌ها دارا باشند و ما در تنگدستی و بی‌پولی باشیم. از ۵-۴ ماه قبل گفتیم پول تبلیغات، موضوع و محتوا برای ما است، اما آن را نمی‌دانند، اما امروز پایان این مسائل است با مردم و در بورس حق تضییع شده خود را می‌گیریم.
*از همه به ویژه آقای رئیسی که تصمیم به چنین کاری گرفت تشکر می‌کنم. همیشه می‌ترساندند که این بحث امنیتی است و واگذاری استقلال و پرسپولیس به مردم امنیتی می‌شود، اما اگر دو باشگاه به مردم واگذار شوند، هیچ اتفاقی نمی‌افتد و دیگر مردم صندلی ورزشگاهی که برای خودشان است نمی‌شکنند. فردا آغاز یک اتفاق بزرگ در فوتبال حرفه‌ای ایران است. تا روز گذشته و امروز می‌گفتیم فوتبال حرفه‌ای، اما فردا آغاز این کار است. مردم صاحب باشگاه‌هایی می‌شوند که برای آن‌هاست و در سرما و گرما حامی‌اش بودند. در سفر اخیر به خراسان دیدم دختر‌ها و پسر‌هایی که با گریه خواسته‌هایشان را طلب می‌کنند. بدهکار مردم هستیم و امیدوارم مردم سهامداران باشگاه بزرگ استقلال شوند.
*اگر ما ۳۵ میلیون نفر هوادار یک تیم داریم، اما این موضوع را فرایند اقتصادی چند میلیاردی نبینیم، اگر این را در قالب هر نفر هزار تومان ببینیم حدود ۱۷/۵ هزار میلیارد قیمت اقتصادی در می‌آید. در مورد قیمت استقلال و پرسپولیس نمی‌خواستیم بازی خراب شود بلکه می‌خواستیم این بازی انجام شود. هر چند در قیمت کلان آسیب دیدیم، چون ملک دبی، باشگاه ایرانیان، باشگاه ترکیه، زمین تنیس، ساختمان مرکزی اداره کل استان تهران، استقلال جنوب و بیش از ۵۰ مجموعه دیگر را ندیده‌اند، اما بعدا این املاک را اضافه می‌کنیم.
*به نظر می‌رسد در آینده‌ای نزدیک وارد چالشی جدی خواهیم شد، چون من پخش زنده و شبکه استقلال را دنبال نکردم، قول دادم این مسائل را دنبال کنم. وقتی ما شبکه می‌زنیم و می‌توانیم پول در بیاوریم یعنی شما حق ما را ضایع می‌کنید. تلاش ما این است که بر اساسا عقلانیت، و گفتمان کار را پیش ببریم. به یکی از مسئولان گفت کار‌هایی که کردید چه شد که ما هم همان را دنبال کنیم؟ آیا یقه خودتان را پاره کردید که داد بزنید؟ باید بگویم ما در جایی هستیم که برای حق و حقوقمان حتما یقه پاره می‌کنیم و پولمان را در صندوق‌هایی که ذخیره شده برداشت می‌کنیم.
*وقتی وارد باشگاه استقلال شدم تابلویی دیدم که نوشته شده بود اینجا توسط رئیس فدراسیون هبه یا واگذار شده است. وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال در مجمع خودشان تصویب می‌کنند که تکلیف این ساختمان مشخص شود. حقیقتا آنقدر طلبکار داریم که ممکن است آن ساختمان و میز و صندلی‌اش را توقیف کنند به همین جهت ما ساختمان را واگذار نکردیم که توقیف نشود و در آینده در اختیار ما باشد.
*اقدامات استقلال برای بازپس گیری برخی اموال این باشگاه؟ استقلال پتانسیل زیادی دارد که امروز دست دیگران است. نمی‌شود یک شبه همه کار‌ها را انجام داد. با ساختارسازی و سازماندهی اتفاق بزرگی می‌افتد. واگذاری سهام انقلاب عظیمی خواهد بود و مردم که صاحبان این اموال هستند بهتر می‌توانند حق خود را از صدا و سیما که در زمین ما پول مان را برمی‌دارد و هم اموالی که ۴۰ سال است در اختیار دیگران هست، بگیرند.
*مسئولان دولت خیلی می‌توانند کمک کنند. زمانی ما توپ و فوتبال بازی می‌کردیم، اما امروز دو بنگاه بزرگ اقتصادی با پایه ۴۰ میلیون جمعیت هستیم که هیچ شرکتی در ایران مثل آن نیست. امروز خوش قول تر، قدرتمند‌تر و شاداب‌تر کار می‌کنیم. نمی‌شود ملکی در بهارستان که استان تهران در آن جا می‌شود داشته باشیم، اما من در ساختمان ۴-۳ طبقه بنشینم. نمی‌گویم این ساختمان صدقه است، اما می‌گویم هبه. تازه آن را هم می‌گویند باید ببینم مجمع چه می‌گوید. نیازی به صدقه نداریم و حاضر نیستیم دست مان را دراز کرده و از کسی پول طلب کنیم. مال خودمان را می‌خواهیم.
*من به عنوان نماینده همه مدیران عامل و اعضای هیأت مدیره سال‌های گذشته حرف می‌زنم. این اقدام برای آن‌ها هم است. هیچکس اهلیت و شایستگی خرید سهام را ندارد بلکه اهلیت دارند در این موضوع بزرگ شرکت کنند. بحث سوم انضباط مالی است. به هیچ وجه قائل نیستیم کاری انجام بدهیم که مردم ندانند. در یک اتاق شیشه‌ای هستیم.
