وقتی آن اختلافات ویرانگـــر تمام شد

به گزارش آوای استقلال، دستاورد آجورلو در استقلال هر چه بود و نبود، اما در یک نکته قابل توجه و اثرگذار بود، اینکه مقابله‌های مدیران باشگاه با فرهاد مجیدی تمام شد و استقلال نفس تازه‌ای کشید.
در دوران مدیریت احمد مددی و احمد سعادتمند و حتی پیش از آن، همواره آتش اختلافات مدیران و مربیان فرصت‌های استقلال را می‌سوزاند. آجورلو اما از حمایت حرف زد، رابطه‌اش با کادرفنی را تنظیم کرد و فرهاد مجیدی مشغول کاری شد که مسئولیتش است.
شاید به عملکرد آجورلو در استقلال، حتی به انتخاب او یا هر زاویه‌ای از مدیریت او انتقاد داشته باشید اما او بود که روابط بین باشگاه و سرمربی را تلطیف کرد و مجیدی را از شر جدل‌های همیشگی با باشگاه خلاص کرد.
آرامشی که در استقلال حاکم شد، کافی بود تا استقلال پس از ۱۰ سال، صدرنشینی در نیم‌فصل را تجربه کند، آن هم با بیشترین میانگین امتیاز، بدون شکست و با کمترین گل خورده.
این وضعیت محصول کار فنی مجیدی و پین در استقلال است اما آرامش و روابط سالم بین کادر فنی و مدیریت نیز آثار بسیاری در این موفقیت دارد.
استقلال اما کار خود را در پروژه جدیدش تازه آغاز کرده است. قهرمانی در نیم‌فصل فاقد معناست و اسمش قهرمانی نیست. استقلال اما نشان داده که برای پروازهای بلندتر آماده است و برای پایان فصل نقشه می‌کشد. هواداران استقلال امیدوار شده‌اند و چیزی از این زیباتر نیست که یک تیم بتواند امید را زنده کند. این مهم‌ترین تبحر است.
استقلال در نیم‌فصل دوم کار سختی را پیش رو دارد. هم پرسپولیس و هم سپاهان پا پس نمی‌کشند و برای جبران نیم‌فصل دوم را شروع می‌کنند. حفظ موقعیت توسط استقلال کار پیچیده‌ای است و استقلال به تقویت فنی نیاز دارد. در استقلال بیش از آنکه مهره‌های تازه به کار بیایند، بالا رفتن کیفیت فنی بازی مورد نیاز است، همان چیزی که فرهاد مجیدی، گابریله پین و صالح مصطفوی باید بسازند.