در فصلی از لیگ قهرمانان آسیا که حتی تیم‌هایی که از اردن، تاجیکستان و هند پا به تورنمنت گذاشتند تا نخستین حضورشان را تجربه کنند غول‌های پرستاره و متمول غرب آسیا را به چالش کشیده‌اند، استقلال با دو پیروزی مقتدرانه و تفاضل گل ۶+، خود را دست‌نیافتنی‌ترین تیم غرب آسیا نشان داده؛ تیمی با مهارناپذیرترین خط حمله در دو هفته آغازین رقابت‌ها.
برای درک بهتر اینکه فرهاد مجیدی چه شاهکاری با پسران آبی رقم زده اما به جای شرکت‌کنندگان دیگر لیگ قهرمانان، بهتر است استقلال را با نیم‌فصل اول خود در لیگ بیستم مقایسه کنیم؛ تیمی که تحت نظر محمود فکری، در ۱۵ بازی تنها ۱۸ گل به ثمر رساند.
نماینده آبی‌پوش ایران برای گرفتن انتقام ۵۰ساله خود مقابل الشرطه هیچ‌گاه کار آسانی نداشت. تیمی که در سال ۱۹۷۱ مانع راهیابی استقلال به فینال جام باشگاه‌های آسیا شده بود، سال گذشته نیز با مدافعان ملی‌پوش خود در عراق و قطر دو مرتبه از استقلال مجیدی و نامجو مطلق ۲ امتیاز ربود.
علا مهاوی و علی فایز در خط دفاعی، احمد باسیل در چارچوب دروازه و امجد عطوان در پست هافبک دفاعی، همگی عضو تیم ملی کشوری هستند که حال سرسخت‌ترین مانع صعود تیم ملی به دور مقدماتی بعدی جام جهانی است. امجد عطوان و علا مهاوی نیز در ترکیب ثابت تیم ملی عراق، آخرین خاطره فوتبالی تیم ملی با مارک ویلموتس را تا حد امکان به کاممان تلخ کردند.
الشرطه سال گذشته نیز با الکساندر ایلیچ صرب، با ارائه یک فوتبال فیزیکی و خشن، نه‌تنها دو مساوی از استقلال، بلکه یک پیروزی نیز از الاهلی به چنگ آورد اما سال جاری، با استقلالی متفاوت و البته، با فرهادی متفاوت روبه‌رو شد؛ با تیمی که به‌خوبی می‌دانست برای از پای درآوردن الشرطه نباید بی‌گدار به آب بزند و برای رسیدن به گل پیروزی تعجیل کند، حتی اگر هشام کاظم در دقیقه ۱۰ به درست یا غلط، رنگ کارت قرمز داور وسط را ببیند.
استقلال اگر موفق به برتری سه‌گله برابر الشرطه شده، به دور از واقع‌بینی نیست اگر این پیروزی را به پای یک کارت قرمز بنویسیم. بازی منطقی و مالکانه آبی‌ها، فشار را به‌طور پیوسته و سنگین روی رقیب قرار داد؛ به طوری که ۷۱۹ پاس با دقت ۸۹ درصد میان پسران آبی رد و بدل شد. مهدی قایدی که در نیم‌فصل گذشته، به اندازه یک بمب خنثی شده خطرناک بود، در عربستان فعال شده و یک هفته کلاس شوت‌زنی از راه دور و هفته دیگر، کلاس پاس گل برای دیگران تدریس می‌کند.
به همین منوال، فرشید اسماعیلی موج سنگین انتقادات فنی و غیرفنی علیه خودش را با جنگندگی و نمایش‌های خلاقانه و کم‌اشتباهش در فاز هجومی فعلاً دریبل کرده.
دو پیروزی استقلال را نباید به پای ضعف رقبا نوشت. آمار ضعیف الاهلی عربستان پیش از تقابل با آبی‌ها یا بی‌تجربگی بازیکنان الشرطه در این تورنمنت در این دو پیروزی بی‌تأثیر نبودند اما حقیقت این است که استقلال در گروه خود کاری با این دو تیم کرده که الریان و الوحده با گوآ، النصر پرادعا با الوحدات اردن و الهلال تا بن دندان مسلح با المالیق شگفتی‌ساز انجام نداده‌اند.
هر دو پیروزی آبی‌پوشان بیش از هر چیز مرهون غیرت و همیت بازیکنان و تزریق انگیزه و جسارت به آنان از سوی کادر فنی جدید استقلال است. تصور کنید استقلالی که مقابل نساجی یا سایپا به میدان رفت، برابر همین الاهلی یا الشرطه ۱۰نفره قرار می‌گرفت، چه نتیجه‌ای رقم می‌خورد؟
