این روایت جذاب ستاره‌های استقلال است، تیمی که می‌خواهد به قول فرهاد مجیدی برای قهرمانی در آسیا بجنگد، تیمی با نمایش‌های زیبا در لیگ قهرمانان آسیا که اگر امشب مقابل الدحیل نیز برنده و تماشایی باشد، انگار امضای تازه‌ای را در لیگ قهرمانان آسیا از خود ثبت کرده است.
این امضا امشب باید ثبت شود تا دو بازی پیشین استقلال و پیروزی‌های پرگل مقابل الاهلی و الشرطه را بیشتر باور کنیم.
در استقلال مسعود ریگی با بازی‌های ساده و درخشان می‌تواند هر مربی را به وجد بیاورد. ریگی چنان ساده و بدون اضافه‌کاری بازی می‌کند که انگار نیست اما هست. هست و همه جا و همیشه هست. بازیکنی با کیفیت او که بدون دیده شدن، همه کار برای نظم بازی تیم انجام دهد، برای این استقلال ارزشی کمتر از مهدی قایدی ندارد. یا محمد نادری با نمایش فوق‌العاده‌اش.
نادری غافلگیرکننده ظاهر می‌شود و گل تماشایی می‌زند و فارغ از گل‌هایش، به یکی از مؤثرترین بازیکنان تیمش تبدیل شده است. نادری را این‌روزها سخت می‌توان دور از ترکیب تیم ملی تصور کرد.
در پست خودش نه فقط تنه به تنه بازیکنان تیم ملی می‌زند بلکه از آنها آماده‌تر و شاداب‌تر و اثرگذارتر بازی می‌کند. برای اسکوچیچ باید سخت باشد که او را نادیده بگیرد. در استقلال فرشید اسماعیلی و آرش رضاوند چند پله نسبت به پیش‌ترها جلوتر رفته‌اند، با فوتبالی مؤثرتر و کارآمدتر. چیزی نمانده بود که آنها را بازیکن مازاد استقلال تصور کنیم، اما حالا اسماعیلی و رضاوند هر لحظه می‌توانند سازنده گل و گلزن باشند. در بازی آنها فکر بهتر و مؤثرتر پیدا شده است.
در استقلال لازم نیست از مهدی قایدی بگوییم که انگار مثل باد همه جا می‌پیچد و هر خط دفاعی را ویران می‌کند. وقتی پول می‌گیرد انگار هر دم خطری می‌سازد. با هوش و با ظرافت. دقیق و سریع، با فوتبال تماشایی و دوست‌داشتنی. انگار هر لحظه می‌خواهد شما را با گوشه‌ای از مهارتش آشنا کند.
در استقلال از رشید مظاهری بگوییم یا دیگران و دیگران. از وریا که گرچه شبیه خودش نیست اما در تلاش است تا دوباره به خود بیاید و در بازیاش می‌بینید که پا به پای بقیه می‌جنگد و تاب می‌آورد تا نفس برای بازی با جوانترها داشته باشد. استقلال چندی پیش را به خاطر بیاوریم. تیم با محمود فکری و همکارانش هر بازی برای نمایشی که جذابیتی نداشت، به میدان می‌رفت و خوش‌سلیقگی در بازیاش پیدا نبود.
بازیکنان انگار برای رفع تکلیف بازی می‌کردند. در استقلال این‌روزها بازیکنان برای لذت بردن از بازی، بازی می‌کنند و این تفاوت وقتی ایجاد می‌شود که بازیکن بداند مربی برای درخشیدنش برنامه دارد، نه برای مقصر جلوه دادنش بعد از ناکامی. استقلال در پی لذت از بازی به نتیجه هم رسیده است.
استقلال می‌تواند ادعای خود برای قهرمانی در آسیا را جدی بگیرد، چون بازیکنانش با نمایش‌های خود پیام می‌دهند که رویاهای بزرگ‌تری دارند.
بازی امشب استقلال برای آبی‌ها مهم‌تر از دو بازی پیشین در لیگ قهرمانان آسیا و مهم‌تر از تحولی است که در لیگ برتر هم در بازی خود جلوه داده بودند. در بازی با الدحیل می‌توانیم استقلال را در موقعیتی حساس‌تر بسنجیم و البته کدهای بیشتری پیدا کنیم که چرا فرهاد مجیدی از قهرمانی در آسیا حرف می‌زند.
