پرسپولیس و بردهای قابل پیش بینی!

به گزارش آوای استقلال، بعد از جدایی لوکادیو خط حمله پرسپولیس را در دربی بی خطر و کم توان دیدیم و اگر غفلت و اشتباهات فردی بازیکنان استقلال نبود، قطعا سرخ ها توان تساوی را نداشتند. هفته بعد از دربی هم مقابل پیکان یازدهم جدولی به تساوی رسیدند تا در شرایط عادی برای بازی سخت تر مقابل گل‌گهر که در رتبه چهارم جدول قرار دارد، بشود برد سیرجانی ها را پیش بینی کرد.
تیمی که با مربیگری امیر قلعه نوعی یکی از خوب های لیگ برتر کشور است اصولا تیم های قلعه نوعی همیشه خوب و جنگنده هستند اما نمی دانیم چرا غالبا مقابل پرسپولیس نتیجه را واگذار می‌کنند!!
چطور پرسپولیس توان بردن پیکان رده یازدهمی که تفاضل گل منفی دارد، را ندارد و  حتی نمی تواند این تیم را به زحمت بیندازد اما مقابل گلگهر دارای بهترین خط حمله لیگ، بردی شیرین به دست می آورد!
دوست داریم امیر قلعه نوعی به این سوال پاسخ بدهد چطور وقتی تیمش بهترین خط حمله را دارد و پیش از باختن با دو گل مقابل پرسپولیس، خط دفاعی خوب و منسجمی هم داشت، نتیجه را به پرسپولیسی واگذار کرد که مهاجم اصلی اش جدا شده و دیاباته را هم به خاطر  مصدومیت در اختیار ندارد؟
تیمی که بهترین خط حمله لیگ و خط دفاعی مستحکمی دارد چطور نتوانست به پرسپولیس گل بزند و دو گل از تیم بدون مهاجم لیگ دریافت کرد؟
چرا تیم های قلعه نوعی مقابل پرسپولیس حرفی برای گفتن ندارند؟
اما همین تیم حریف آزار دهنده ای مقابل استقلال است؟
آیا میل زیاد امیر به پیروزی مقابل پرسپولیس باعث می شود او تمرکز خود را از دست بدهد و حساسیت زیاد بازی، او را از تفکرات منطقی اش دور می کند؟
یا نکته دیگری پشت این باخت های سریالی تیم های قلعه نوعی مقابل سرخ های تهران است؟!
در این نکته که بهترین تیم های دنیا ممکن است در مقابل ضعیف ترین تیم ها، پذیرای شکست شوند، شکی نیست.
این که مثلا پیکان بتواند سپاهان را شکست دهد اگر چه “غیر قابل پیش بینی” بود اما چیز عجیبی نیست و از جذابیت های فوتبال همین “غیر قابل پیش بینی” بودن هایش است.
اما این که یک مربی در هر تیمی که باشد به رغم قدرت و شایستگی غالبا مقابل یک تیم خاص، مغلوب می شود کمی عجیب و دور از ذهن است.
قلعه نوعی برد و پیروزی را دوست دارد. مخصوصا اصلا دلش نمی خواهد چیزی به نام گربه سیاه داشته باشد.
از این که از پیش باخته حساب شود خوشش نمی آید، جنگنده است و شکست به شدت او را آزار می دهد این ویزگی های او را می دانیم و از این رو باخت تیم های مختلفش به پرسپولیس برایمان عجیب است اما برایمان قابل پیش بینی شده همانطور که در مطلب پیش از جدال گلگهر_پرسپولیس به احتمال شکست شان مقابل سرخ ها اشاره کردیم!
نمی دانیم در سر قلعه نوعی چه می گذرد اما گمان می کنیم میل فراوان او برای شکست دادن پرسپولیس، بزرگترین مانع او شده است شاید باید رها کند و به این بازی اهمیت ندهد شاید باید این حساسیت را از ذهن خود دور کند تا آن وقت اینقدر راحت دست هایش مقابل پرسپولیس بالا نرود!