به گزارش آوای استقلال، در رابطه با این موضوع ذکر چند نکته اهمیت دارد. نخست اینکه، قانون برای همه یکی است و مسلما فرقی بین ورزشکار و فرد عادی وجود ندارد اما چرا فقط قانون برای استقلال اجرا شد؟ آیا در فوتبال ایران بازیکنانی نیستند که خیلی راحت سربازیشان را به تعویق انداختهاند و در حال بازی در تیمهایشان هستند؟ آیا صرف حضور در استقلال باعث نشد تا خیلیها روی یزدانی و مرادمند زوم کنند؟
موضوع بعدی، افتضاح مدیریت قبل و فعلی استقلال است. در زمان تمدید قرارداد با سیاوش یزدانی، مدیریت قبلی باید میدانست که معافیت این بازیکن چه تاریخی است و اجازه نمیداد قرارداد سنگینی بسته شود. دوم مدیریت فعلی است، آنها که میدانستند چنین موضوعی ممکن است به ضرر استقلال تمام شود چرا کاری نکردند تا جایگزینی در نیم فصل دوم پیدا کنند؟ آیا حق کادرفنی نبود که به جای زوم کردن برای خرید صالح حردانی و خروج احتمالی وریا غفوری به هر دلیلی به دنبال جذب مدافع باشند؟
سومین موضوع، بازی با احساسات میلیونها هوادار استقلال است، هوادارانی که امسال با توجه به صدرنشینی تیمشان امیدوار به قهرمانی بودند ولی یکبار دیگه مثل سالها اخیر ضربه محکمی به این تیم زده شد تا در روند قهرمانیاش خللی بوجود بیاید. رفتن ستارهها، جدایی استراماچونی و حالا موضوع سربازی دو بازیکن اصلی کلیدواژههای آشنا برای ضربه استقلال بود. اکنون چه کسی باید پاسخگوی احساسات هواداران باشد؟ در شرایطی که استقلال نمیتواند بازیکن بگیرد و فقط مجاز به جذب بازیکن آزاد است تکلیف خط دفاعی این تیم چه خواهد شد؟