شرافت داوری!

به گزارش آوای استقلال، داوری که وجدانش را زیر پا بگذارد داور نیست یک خدا نترس است که در جایگاه اشتباهی ایستاده است.
داوری که وجدان ندارد، انسانی که ترس از خدا و عقوبت کارهایش را ندارد، کسی که شرافت را پای علاقه یا منافع خود حراج می کند شایسته صفت “آدمیت” نیست به داورانی امثال کوپال ناظمی فقط باید گفت انسان!
انسان که فقط نشانه طبقه بندی موجودات زمین است: انسان، حیوان، گیاه…
فاصله رسیدن از انسانیت به آدمیت همان شرافت گم شده و وجدان به تاراج رفته است، همان خدا بینی و خدا جویی که در این قبیل انسان ها وجود ندارد.
خدا “انسان” را خلق کرده است که از مقام حیوانیّت به مقام “آدمیّت” برسد.
فرق است میان انسان و آدم!
کسی که این فرق را نفهمد دست به هر کاری می زند.
کمیته داوران و مسئولین مربوطه در فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش که این ناداوری ها، تبعیض ها و حق خوری های آشکار را می‌بینند و با آن برخورد نمی کنند هم در دایره همین تعاریف انسان و آدم قرار دارند، انسان هایی که نتوانسته اند به مقام آدمیت برسند که اگر رسیده بودند اینگونه به خاطر یک تیم وجدان، شرف، اخلاق، انصاف و عدالت را قربانی نمی کردند.
در بازی استقلال و سپاهان آبی پوشان پایتخت با آرایشی متناسب با سیستم و ترکیب حریف پا به میدان گذاشتند و الحق و الانصاف در مقابله با تیم متمول، مقتدر و استخوان دار سپاهان بدون روی بردن به ضد فوتبال که هر گز جایگاهی در مکتب و فرهنگ استقلال نداشته و تا ابد نخواهد داشت، با یک فوتبال حرفه ای و حساب شده تمام راه های نفوذ سپاهانی های خوش تکنیک و قدرتمند را بستند و اگر بازی تا فردای قیامت هم ادامه پیدا می کرد سپاهان نمی توانست راهی به دروازه آبی پوشان باز کند اما…
اما امان از داوری های بودار و کینه توزانه.
امان از وجدانی که لابه لای کاغذها و تماس ها و تصمیمات کمیته داوران گم شده و در هیچ کجای این فوتبال بی در و پیکر هم اراده ای برای مقابله با آن نیست!
کوپال ناظمی که بارها در قضاوت هایش برای استقلال ذات خودش را نشان داده و همواره علایق شخصی یا منفعت فردی اش به وجدان کاری واصول اخلاقی و حرفه ای اش، ارجح بوده، این بار هم نتوانست قدری از ذات منفعت طلب یا نگاه رنگی یا شتر کینه ای درونش فاصله بگیرد و با شرافت سوت بزند جوری که حیثیت داوری را بیشتر از این لکه دار نکند!
کوپال درست در نزدیکی صحنه ای قرار داشت که زکی پور روی ارسلان مطهری مرتکب خطا شد اما چشم های قرمزش را روی شرف و عدالت بست تا موقعیت گل سپاهان از دست نرود.
کوپال صحنه ای را پنالتی اعلام کرد که باید خطای زکی پور روی مهاجم آبی ها را اعلام می کرد.
چطور می شود آن خطا را ندید و پنالتی گرفت؟
آیا کوپال به پشتوانه حمایت روسای خود در کمیته داوران چنین علنی و آشکار بی عدالتی نمی کند؟
آیا او و داوران دیگر به دلگرمی و حمایت علی خسروی به شدت پرسپولیسی و خداداد افشاریان اینچنین حق تیم ها را پایمال نمی کنند؟
البته سوالی که مطرح می شود این است که کمیته داوران و افراد سطح پایین کمیته داوران به پشتوانه کجا و چه کسانی وقیحانه از عملکرد داوران مغرض حمایت می کنند و باز به انتخاب آنها برای قضاوت بازی های لیگ ادامه می دهند؟
آقای مهدی تاج آیا کمیته داوران پشتشان به شما گرم نیست؟
آقای تاج شما دیدید چطور یک انسان تلاش و زحمت مظلوم ترین تیم لیگ را مقابل چشم آنهمه بیننده بی اثر و پایمال کرد؟
وجدان شما در کدام پستو در خواب سنگین خواب به خواب رفته است؟
مطمئنا تیم خوب و قدرتمند سپاهان بدون کمک داوری می تواند به راحتی از پرسپولیس که تنها قدرت و امیدش حمایت داوران است، سبقت بگیرد و آن روز که سپاهان از پرسپولیس پیش بیفتد، کوپال ناظمی افسوس این بازی را خواهد خورد که چرا با ناداوری زمینه پیروزی اش برابر استقلال را فراهم کرد تا شرایط سبقت از پرسپولیس را ایجاد کند!
فاصله استقلال با تیم خوب سپاهان فقط یک سوت اشتباه بود، یک وجدان گم شده یک شرافت خوابیده در منفعت!
اگر چه این باخت حق استقلال نبود اما چون به تلافی کائنات ایمان داریم و می بینیم روزی را که این سه امتیازی که داور به سپاهان تقدیم کرد اشک کوپال را در می آورد و جگر خسروی و افشاریان را می سوزاند و آن روز دیر نیست، آرام می گیریم!