به گزارش آوای استقلال، هواداران استقلال از جدایی حسین زاده دلخورند.
از جدایی بازیکنانی که هر سال در این تیمِ بزرگ، چهره می‌شوند و با استفاده از اعتبار برند استقلال دیده می شوند، خامی ها و آزمون و خطایشان در این تیم اتفاق می افتد، تاوان اشتباهات شان را استقلال و هوادارانش می دهند، اما همین که بازیکن چهره شد، رشد کرد، دیده شد، خواهان پیدا کرد به راحتی بدون اینکه ذره ای فکر کند در این تیم و با حمایت پرشور هواداران رشد کرده، بار سفر میبندد و می‌رود، دلخورند.
بازیکن البته حق دارد به فکر پیشرفت باشد به فکر درآمد بیشتر و آینده اش باشد. هر کسی باشد باید آینده نگری کند. متعصب ترین هواداران هم اگر جای بازیکنان باشند تا زمانی که پیراهن استقلال را بر تن دارند با جان و دل بازی می‌کنند اما وقتی در دوراهی عشق و آینده قرار بگیرند آینده روشن را ترجیح می دهند.
همه می‌دانند عمر قهرمانی ها کوتاه است و اگر بازیکن آینده نگر نباشد، بعد از دوران بازیگری کاسه چه کنم باید دست بگیرد و در آن روزها دیگر این هورا و زنده باد ها، دردی دوا نخواهد کرد و فراموشی درِ خانه اش را میزند!
بله بازیکنان حق دارند به فکر آینده باشند اما آنکه در این میان مقصر است مدیران شهرت طلب و قدرت طلبی هستند که هیج نمی دانند از مدیریت.
مدیرانی که مهره های سیاست اند که به ورزش وصله شده اند و چه وصله ناجوری اند! مدیرانی که نمی‌دانند بازیکنان جوان سرمایه های باشگاه و محل درآمدزایی اند!
مدیر اگر دو واحد مدیریت ورزشی پاس کرده باشد یا شعور فوتبالی داشته باشد وقتی ستاره شدن بازیکنش را دید همان وسط فصل باید قرارداد بازیکنش را کنترل کند، شرایط قرارداد را بررسی کند و با صدها شیوه مدیریتی، بازیکن را همان وسط فصل مجاب به تمدید قرارداد یا برداشتن بند فسخ کند.
می‌تواند مبلغ انتقال را آنقدر بالا ببرد که با آن بتواند بازیکن همطراز بخرد و بخشی از هزینه های باشگاهش را هم تامین کند. مگر می شود باشگاه و هوادار پای بازیکن مصدوم ایثار کند اما بازیکن بعد اینکه سلامتش را به دست آورد چند هفته بازی کند و بعد بگوید خداحافظ؟! مگر می شود…
متاسفانه در این سالها استقلال همواره قربانی کار نابلدی مدیرانش شده است همیشه ستاره هایش را به خاطر بی کفایتی مدیرانش از دست داده است.
حسین زاده ها و قایدی ها، تیام ها، کاوه رضایی ها، امید ابراهیمی ها و … حق دارند به فکر آینده شان باشند اما می‌شد طوری مدیریت کرد که هم آنها به اهدافشان نزدیک شوند هم باشگاه دچار خسران نشود!
احمد مددی در بستن قرارداد بازیکنان کوتاهی کرد در حد خیانت بزرگ!
اصلا مددی در قواره رئیس اداره فرهنگی باشگاه هم نبود چه رسد به مدیریت در این تیم بزرگ اما … آقای آجورلو شما که دیدید بازیکن جوانتان روند رو به جلو دارد و در حال درخشش است نباید او را پای میز مذاکره می نشاندی؟
قبول نمی‌کرد به نفع باشگاه جوری که منافع هر دو طرف تامین شود مذاکره کند، چند بازی روی نیمکت نشاندنش به بازیکن حالی می‌کرد بازی در این تیم موجب دیده شدنش می شود پس باید منافع استقلال را هم در نظر بگیرد و قرارداد تنها به سود بازیکن نباشد. شما اصلا قرارداد بازیکنان را نخوانده ای اگر در حد مدیریت استقلال بودید باید مطالعه قرارداد بازیکنان را در اولیت قرار می دادید تا بازیکن ملی پوش را در کسری از ثانیه به باشگاه قبلی باز نمی گرداندید! این همه خلاقیت را از کجا آموخته اید؟!
آقای آجورلو شما که ادعای مدیریت دارید، شما که خیز برداشته اید برای ریاست فدراسیون فوتبال، شما با بی کفایتی باعث سرمایه سوزی شدید اما تا کی قرار است این سرمایه سوزی ادامه داشته باشد؟
بعد از دادن مفت و مسلم بازیکنان مستعد به تیم های دیگر (سجاد آقایی، محمد بلبلی و چندین بازیکن تاپ دیگر) شما کاپیتان استقلال را که توانایی بازی حداقل در یک نیمه با آن تجربه گرانبها و یا نهایتا نشستن روی نیمکت به عنوان مربی را هم دارد میخواهید از این تیم دور کنید.
جناب آجورلو اگر شما مدیر بودید حالا که مربی خارجی آورده اید وریا را کنار دستش می نشاندید تا بیاموزد و استقلال را صاحب یک مربی با دانش کنید.
با مربی شدن وریا در واقع شما پولی که بابت جذب ساپینتو هزینه کردید را به باشگاه برگرداندید و خیال استقلال را از داشتن یک مربی محبوب و جوان که از خانواده خود استقلال است، بی نیاز می‌کردید اما دریغ شما نه استقلالی هستید، نه مدیر!
افسوس شما اختیارتان را داده اید دست یک بچه که هم پرسپولیسی است و هم هیچ از فوتبال نمی داند و از قضا برادر زاده شماست!
