به گزارش آوای استقلال، حتی هوادارانی که سن و سالشان به هفتم مردادماه ساله ۷۰ نمی رسد هم از از رسیدن چنین تاریخی فوق العاده خوشحال هستند و آن را برگ زرینی در تاریخ پر افتخار پسران آبی می‌دانند. روزی که آبی‌پوشان توانستند برای دومین مرتبه با کاپ قهرمانی باشگاههای آسیا دور افتخار بزنند
همان کاپی که تیم های بسیاری با وجود صرف هزینه‌های سنگین ،هنوز در حسرت به دست آوردن آن هستند و نتوانسته اند چنین جام ارزشمندی در تالار افتخارات خودشان داشته باشند. روزی که استقلال را به تیمی دو ستاره در فوتبال ایران بدل کرد. افتخاری ارزشمند و کاملاً منحصر به فرد که هنوز هیچ تیم باشگاهی دیگر در فوتبال ما موفق به انجام آن نشده و البته نور این ستاره ها سالهاست که چشم خیلی ها را می زند.
پیروزی تاریخی در فینال
استقلال که تابستان سال ۷۰ برای برگزاری رقابت های جام باشگاه های آسیا راهی بنگلادش شده بود، روز هفتم مرداد ماه آن سال در ورزشگاه ملی شهر داکا به فینال رسید و مقابل لیائونینگ چین صف آرایی کرد. تیمی که بر اساس تصمیم وقت مسئولان ورزش چین، چند بازیکن ملی پوش از سایر تیم های این کشور هم قرض گرفته بود تا با کاپ قهرمانی از بنگلادش به پکن باز گردد ولی شاگردان منصور پورحیدری کاری کردند کارستان. ستارگان پرفروغ استقلال با تکیه بر گل هایی که رضا حسن زاده و صمد مرفاوی به ثمر رساندند حریف چینی را با نتیجه دو بر یک شکست دادند و با کاپ قهرمانی عکس یادگاری گرفتند. کاپی که هنوز هم برق آن چشم نواز است.
مردان تکرار نشدنی
بسیاری از کارشناسان مدعی‌اند تیمی که در تابستان سال ۷۰ قهرمان آسیا شد بهترین استقلال تاریخ بوده است. تیمی که احمدرضا عابدزاده را درون دروازه داشت، شاهین بیانی مدافع آخر آن بود و رضا حسن زاده و فرشاد فلاحت زاده به عنوان مدافعان یار کوب جلوی او بازی می کردند .صادق ورمزیار ،مهدی فنونی زاده، شاهرخ بیانی، مجید نامجومطلق ،جعفر مختاری فر ،زنده یاد رضا احدی، امیر قلعه نویی ،رضا نعلچگر ،صمد مرفاوی، عباس سرخاب و….
هم سایر ستارگان آبی در آن تورنمنت بودند و این تیم آنقدر قوی بود که حتی جدایی جواد زرینچه نیز تأثیری در روند قهرمانی آنها نگذاشت.
حسرت آسیایی
استقلال پس از فتح بزرگ روز هفتم مردادماه ،دوبار دیگر هم تا آستانه قهرمانی در آسیا پیش رفت اما به نایب قهرمانی بسنده کرد و نتوانست ستاره سوم را روی پیراهن خود بنشاند. البته همین دو ستاره هم در فوتبالی که تیمهای باشگاهی اش حسرت چشمک زدن ستارگان آسیایی در آسمان خود را دارند و هنوز نتوانسته اند حتی یکی از آنها را به دست آورند، معنا و مفهوم بسیار زیادی دارد. مفهومی به اندازه قدرت و عظمت استقلال به اندازه کار بزرگی که آبی‌ها کردند ولی خیلی ها هنوز در انجام آن عاجز مانده اند.
