به گزارش آوای استقلال،مسعود رضائیان، مدیرعامل پیشین باشگاه فولاد خوزستان، با اشاره به بحث صدور مجوز حرفهای برای تیمهای باشگاهی در ایران تاکید کرد: چند عامل اصلی و کلیدی در بحث صدور مجوز وجود دارد که یکی از آنها توجه به آکادمی و نوع برنامههای توسعه فوتبال و مورد دیگری بحث در مورد زیرساختها از جمله ورزشگاهها و زمین های تمرین است اما در این موضوع دو نکته مهم دارد که خط قرمز AFC است؛ مورد اول بحث مالکیت حقوقی است، یعنی مالکیت تیم که این تیمها برای چه کسی است؟ این موضوع برای آنها مهم است که در بحث مالکیت ابهامی وجود نداشته باشد و مساله بعدی، شفافیت پروندههای مالی باشگاه است. برای تیمهای ما به خصوص پرسپولیس و استقلال که با مشکل مجوز حرفهای روبرو هستند بیشتر همین دو مورد باعث بروز مشکل شده است. همانطور که همه میدانند این دو باشگاه بدهیهای سنگین هم در ایران و هم در فیفا دارند که خیلی حل نشده و با معضل عدم شفافیت مالی روبرو هستند. در مورد این دو باشگاه ما بطور اخص عرض میکنم که بدهیهایی از گذشته داشتهاند و رقمش هم زیاد و قابل توجه است. در مورد بدهیهای داخلی میتوان با تعهد و گرفتن فرصت مشکل را در طول زمان برطرف کرد اما خارجیها اینگونه نیستند. تا بدهی طلبکاران خارجی را واریز نکنید و طلبکار شما واریز آن را تائید نکند، مشکل حل نمیشود.
رضائیان در خصوص بحث خصوصیسازی سرخابیها به عنوان یکی از فاکتورهای اصلی بحث صدور مجوز حرفهای پرسپولیس و استقلال اظهار داشت: متاسفانه سابقه کسانی که مدعی در اختیار گرفتن این دو تیم بودند به گونهای نبوده که ضمانت کافی را بدهد. این دو تیم خیلی پرطرفدار هستند و جزو پرطرفدارترین باشگاههای جهان محسوب میشوند و از پتانسیل بالایی برخوردار هستند. اگر دست آدم ناصالح بیفتد و بلایی سر آنها بیاورد که بر سر تیمهایی که قبلا خصوصی شدند و از بین رفتند و محو شدند، خیلی بد است. بحث خصوصی سازی پرسپولیس و استقلال بدون سنجیدن همه جوانب امر ریسک بزرگی است و تا آن شخص پیدا نشود این اتفاق عملی نمیشود. فکر میکنم به جای اینکه بگردیم یک شخص ثروتمندی پیدا کنیم که معلوم نیست با چه هدفی می آید اگر در زمینههای درآمدزایی مثل تبلیغات محیطی، بلیت فروشی و مثل حق پخش تلویزیونی و ….. تضمین های لازم داده شود، این مشکل حل خواهد شد.
رضاییان تصریح کرد: به اعتقاد من پرسپولیس و استقلال را باید به اهلش هم واگذار کنیم، به کسانی که در این سالها کنار این دو باشگاه بودهاند و آنها را مانند بچه خود نگه داشته و دوستش دارند و قصد این را ندارند که با آن مشهور بشوند و با آن عکس سلفی بگیرند، مثل پیشکسوتانی که سالهای زیادی از عمر خود را با این باشگاهها سپری کرده اند و دلسوزان واقعی این باشگاهها محسوب میشوند.
