داوران دربی رفقای پای کار!

به گزارش آوای استقلال، در نقطه مقابل اما اوضاع کاملا به نفع پرسپولیس است؛
پنالتی های مصلحتی، نگرفتن خطای بازیکنان سرخ، پنالتی علیه تیم های رو در رو…
هر بار هم که هواداران استقلال به ناداوری ها معترض می شوند، متهمشان می کنند به بهانه جویی!
می گویند قوی تر از بهانه هایتان باشید…
پنج قهرمانی پی در پی با هر شخصی که به عنوان مربی روی نیمکت سرخپوشان نشست خود به تنهایی گویای بسیاری از مسائل است. همین که وزیر ورزش در هر دولتی نامه های “رسیدگی شود”برایشان می نویسد اثبات حمایت های بی شائبه پنهان و پیداست. همین که پرداخت بدهی استقلال بر عهده خودشان است اما بدهی های پرسپولیس آبرو و اعتبار دولت است و باید در کسری از ثانیه پرداخت شود و بدون آنکه کسی بفهمد چطور و چه زمانی، پرداخت می شود، سند محکمی است بر اسنپی بودن جام های مثلا قهرمانی سرخ ها…
با این‌همه نکاتی که از طلوع خورشید در روز هم واضح تر است باز آقایان حمایت از پرسپولیس را انکار کرده و استقلالی ها را متهم به متوهم بودن می کنند!
جانبداری داوران از پرسپولیس اما دیگر اعصاب خردکن ترین چیزی است که طی سالها هر هفته مثل دریل روح و روان هواداران را سوراخ می کند و البته دیوار حاشا آنقدر بلند است که اظهر من الشمس ها را به راحتی و با وقاحت انکار می کنند ولی تشت رسوایی بالاخره در دربی حذفی بر زمین افتاد و ولو آنکه نا نجیبان، بی شرم باز آن را منکر شوند اما آنقدر صحنه ها واضح است و گویای حقیقت که دیگر هیچکس دروغ های وقیحانه این جماعت را باور نمی کند حالا دیگر حتی آنها که اهل فوتبال نیستند بر بی عدالتی علیه استقلال و جانبداری های به شدت سمی به نفع پرسپولیس اذعان دارند!
از داورانی که بعد از گل سرخ ها در آغوش نیمکت پرسپولیس لبخند ظفر می زنند و آن دیگری در جشن قهرمانی پوشالی سرخ ها سر از پا نمی شناسد برای گرفتن عکس یادگاری و آنکه به دستور یحیی، ساپینتو را به جرم خوشحالی اخراج می کند و آن یکی به صورت ساپینتو سیلی می‌زند، چه توقعی می توان داشت، اجرای عدالت؟
شرمتان باد
ننگتان باد
حرام است نانی که به خانه می برید حرام!