خدایا خودت هوای استقلالم را داشته باش

کاش این روزهای دوری و انزوا، نبود تا بار دیگر عشق بی نهایتمان را به رخ آسیا می کشیدیم.
جوری نامت را فریاد میزدیم که زمین از مغرب تا مشرق زیر پای هر جنبنده ای بلرزد.
کاش میشد به عشقت باز قرق کنیم استادیوم را، تا الهلال افتخار بازی با تو را با رقص پرچم های آبی خوشرنگ به خاطر بسپارد.
استقلالِ محبوب، امشب بی تاب تر از تمام روزها و شبهای گذشته ام .تو تا ساعاتی دیگر بازی داری و من اینجا نشسته ام !
تو آنجا باید شور بیافرینی بی آنکه من کنارت باشم و با فریاد زدن نام مقدست انرژی ساق سردارانت شوم !
من حالا بی تاب تر از همیشه ام .تنهایی و مظلومیت تو آتش به جانم میکشد. کاش میشد قوانین را شکست و تا ، تو پرواز کرد .کاش میشد آمد تا ،تو را از جان بیشتر دوست میدارم، را در عمل ثابت کرد.
استقلال، محبوب همیشگی ام، من آنجا نیستم ولی روح و دل و جانم کنار توست. تو بدون حضور فیزیکی من هم بزرگ و باشکوهی . به سبک همیشگی بزرگان بازی کن.مثل خودت باش اصیل، جنتلمن و دست نیافتی…
به خاطر جایگاه رفیع خودت از جان مایه بگذار!
به خاطر تمام من و مایی که تو جانمانی…
ما چشم به راهِ بر بلندای افتخار ایستادن توایم !
قلبهامان چنان تند بر سینه میکوبد که بیم آن میرود جان دهیم از این عشق،از عشق بی کران تو..محبوب آریایی ام
امروز به خاطر دلهای بی قرارِ هوادارانت بجنگ .نگدار اینجا تنها دور از پرچم و استادیوم از غم ناکامی ات بمیریم. بگذار اگر مردیم از شوق سربلندی ات باشد.
امروز به خاطر ما عاشقانت غوغا به پا کن محبوب شیرینم
عشق دیرینم…