به گزارش آوای استقلال، بازیکنان استقلال، به‌ویژه خارجی‌های تیم، کیفیت بالایی را از خود به نمایش گذاشتند؛ سراپا حمله و به وقت نیاز همه آماده در دفاع، پاس‌های دقیق و کم‌اشتباه، زهردار و هجومی، اما ناکام در گلزنی.
استقلال روی خوب خودش را در نیمه نخست به نمایش گذاشت؛ حمله کرد، خوب دفاع کرد، کم به حریف خود موقعیت داد و خوب از دروازه‌اش حراست کرد. اما در نیمه دوم که انتظار می‌رفت مثل چند بازی اخیر، نیمه مربیان و زمان بهتری برای گلزنی و کسب سه امتیاز بازی باشد، با حفظ همان ویژگی‌های نیمه نخست، تسلطش بر بازی کمتر شد و این گل‌گهر بود که بیشتر در نیمه استقلال به دنبال روزنه‌ای برای رسیدن به دروازه حسین حسینی بود که البته با هوشیاری همه بازیکنان و دفاعی بی‌نقص و جانانه توفیقی نیافت.
این استقلال با این کادر فنی قابلیت رسیدن به کورس قهرمانی را داشت، اگر یکی دو مهاجم خوب در دست و بال پیتسو موسیمانه بود. اما افسوس که نکونام در ابتدای فصل تیمی عجیب و غریب بست و حالا عواقبش گریبان‌گیر شده است.
آبی‌های محبوب پایتخت اگر این روزها کمی بیشتر تلاش می‌کردند و به هر جان‌کندنی که بود از بازی‌های نیم‌فصل اول امتیازات لازم را کسب می‌کردند، می‌شد امیدوار بود که در فصل نقل و انتقالات با خریدهای خوب در پست‌های موردنیاز، نیم‌فصلی طوفانی را آغاز کرد و به صدر رسید. همان‌طور که پیش از این نوشته بودیم، پرسپولیس قطعاً و حتماً امتیازات زیادی را از دست می‌دهد و تراکتور و سپاهان هم از این قاعده مستثنی نخواهند بود. دیدیم که سرخ‌پوشان در اصفهان چطور قافیه را باختند و سه امتیاز را به حریف بالانشین خود تقدیم کردند. این موقعیت خوبی بود که استقلال با یک سه امتیاز شیرین، حضورش در جاده صدر را اعلام کند، اما نشد که بشود و همین امتیازات، کار پیتسو موسیمانه برای نیم‌فصل دوم را دشوارتر می‌کند و امیدها برای رسیدن به قهرمانی را کمرنگ‌تر.
اما با این حال، چنانچه مدیریت باشگاه دست بجنباند و در نیم‌فصل و به وقت یارگیری تماشاگر نباشد، می‌تواند در جمع دو سه تیم بالای جدول قرار بگیرد و دل هواداران خودش را با قهرمانی در جام حذفی به دست آورد.
