محمد نوازی یکی از همان بازیکنان خاص استقلال بود؛ کسی که به‌سرعت در دل هواداران جا باز کرد و با آن پاس‌های دقیقش، پایه‌گذار گل‌های حساس استقلال شد. به خاطر دارم آن سال‌ها در ویژه‌نامه دربی برایش نوشته بودم: «گویی خط‌کش به پای نوازی بسته‌اند که این‌قدر دقیق و بدون حتی نیم میلی‌متر خطا، توپ را درست روی پای بازیکن می‌فرستد!»
پاس‌های رابونای نوازی، گلزنی او به پرسپولیس و تعصب مثال‌زدنی‌اش نسبت به استقلال، که بار دیگر نمونه‌ای از آن را با اشک‌های از سر شوق بعد از پیروزی استقلال برابر الریان و صعود شیرین آبی‌پوشان به دور بعد لیگ نخبگان آسیا نشانمان داد، خاطرات بازی‌ها و سال‌های حضورش در استقلال را برایمان زنده کرد و از او چهره‌ای محبوب برای هواداران ساخت.
نوازی بعد از آویختن کفش‌ها، باز به استقلال بازگشت، اما این بار در قامت مربی. او که در دوران بازیگری به «دیوید بکهام استقلال» شهرت داشت، شاید بتواند در لباس سرمربیگری هم شبیه به یکی از بزرگان و نامداران این حرفه شود، اما قطعاً تا آن روز فاصله بسیاری دارد. نوازی در اولین تجربه سرمربیگری‌اش (موقت) با استقلال، توانست با تیم محبوبش یک برد شیرین، حساس، به‌موقع و روحیه‌بخش کسب کند تا نشان بدهد در این حرفه نیز می‌تواند موفق شود؛ البته که به شرط‌ها و شروط‌ها!
او باید کنار مربیان بزرگ کار کند، نکته‌ها بیاموزد، تجربه‌ها کسب کند، پخته‌تر شود و دنبال دانش روز فوتبال باشد تا در سال‌های آینده بتواند خیال استقلال را از جانب نیمکت آسوده کند.
این‌ها را نوشتیم که مدیریت استقلال و خودِ محمد نوازی بدانند اگرچه هواداران استقلال او را دوست دارند و معتقدند که می‌تواند مربی خوبی باشد، اما نمی‌توان از هم‌اکنون فرصت سرمربیگری را به او داد. مبادا نوازی زیر بار این مسئولیت سنگین و بر باد دهنده اعتبار و محبوبیتش برود و بپذیرد که در صورت عدم توافق با ماتزاری یا گزینه‌های دیگر مربیگری، همچنان هدایت تیم را بر عهده داشته باشد و با این کار، مدیریت استقلال را برای جذب سرمربی خوب و باتجربه دچار سستی کند!
نوازی در طول تمام سال‌های حضورش، علاوه بر اینکه گلزنان تیم را صاحب موقعیت گلزنی می‌کرد، خود نیز برای گل زدن آرام و قرار نداشت. بنابراین، تیم‌های او به گمانم هجومی خواهند بود و برای گلزنی پا پس نمی‌کشند. یک سرمربی خوب و کاربلد قطعاً می‌تواند از این روحیه و دانش او استفاده کند و البته نوازی هم در محضر مربیان نامی و کاربلد بیاموزد و تجربه‌اندوزی کند. یکی از شروط باشگاه استقلال برای مربی خارجی باید همین باشد؛ حضور دستیار ایرانی برای آموختن و کسب تجربه!
تیم محمد نوازی برابر نساجی خوب و جان‌دار بازی کرد و به نسبت بضاعت و فشار روانی که بر بازیکنان بود، توانست خوش بدرخشد و یک سه امتیاز شیرین‌تر از عسل کسب کند، به‌ویژه آنکه این سبک بازی، هواداران را به دربی امیدوار کرد…
استقلال با تفکرات نوازی، درخشش حسین حسینی و هنرنمایی تک‌تک بازیکنان، روز خوبی را برای هوادارانی که در سرمای استخوان‌سوز آزادی به ورزشگاه رفته بودند، ساخت تا هواداران بی‌شمار استقلال نفسی راحت بکشند و شبی را خوشحال بگذرانند…
