این فقط یک لغزش خفیف است؟

به گزارش آوای استقلال، هواداران استقلال خوش‌بین بودند که این فصل با قهرمانی دوگانه به پایان برسد، ولی حالا نگران هستند که ناکامی در جام حذفی روی عملکرد تیم در ۶ هفته سرنوشت‌ساز لیگ برتر هم تأثیر منفی بگذارد.
در شروع این مسابقه بازی دادن به ذخیره‌ها از سوی مجیدی تصمیم جذابی به نظر می‌رسید، ولی وقتی بازی گره خورد و تعیین سرنوشت برنده به ضربات پنالتی رسید، این سؤال مطرح شد که چرا سرمربی استقلال چنین ریسکی کرده است؟
رضایی، دروازه‌بان جوان استقلال که در مراحل قبلی همین جام یکی از پنالتی‌های نود ارومیه را مهار کرده و مقابل پیکان هم ناجی تیمش شده بود، در جو پراضطراب ورزشگاه آزادی خودش را باخت و تمام ضربات پنالتی نساجی را خلاف جهت حرکت کرد تا این سؤال مطرح شود که حضور حسینی باتجربه درون دروازه نمی‌توانست نتیجه را تغییر بدهد؟
استفاده از ترکیب بازیکنان ذخیره در تورنمنت‌های حذفی برای اولین بار در فوتبال انگلیس رواج پیدا کرد که مربیانش در فشردگی بازی‌ها به‌دنبال روشی برای استراحت دادن به بازیکنان اصلی بودند، ولی با حذف استقلال از لیگ قهرمانان و تعویق مسابقات لیگ برتر فرهاد مجیدی چنین مشکلی نداشت. دلیل اصلی فرهاد برای چنین تصمیمی این بود که بازیکنان ذخیره انگیزه‌شان را از دست ندهند و در شرایط مسابقه باقی بمانند، ولی تغییرات پرشمار ترکیب در برابر حریفی که دو بار در لیگ برتر استقلال را متوقف کرده بود، گران تمام شد.
شکست‌ناپذیری در لیگ برتر یکی از نقاط قوت استقلال در فصل جاری است، ولی گفته می‌شد که با اولین ناکامی ممکن است این تیم گرفتار حاشیه‌های ناخواسته‌ای شود و از اوج سقوط کند. هرچند استقلال در جریان بازی گلی نخورد و مقابل نساجی در ضربات پنالتی مغلوب شد، ولی ترکش‌های این ناکامی در دو روز گذشته سراغ این تیم آمده و مجیدی باید در فاصله نسبتاً طولانی بازی با سپاهان روحیه تیمش را دوباره بالا ببرد.
ساده‌انگارانه است اگر تصور کنیم تنها دلیل حذف استقلال استفاده از بازیکنان ذخیره بوده. تیم مجیدی در سه بازی اخیرش مقابل پرسپولیس، پیکان و نساجی (۳۰۰ دقیقه) فقط یک گل زده و تغییرات این مربی در جریان بازی با نساجی برای رسیدن به فرمول ایده‌آل هم نتیجه نداد.
بازگشت به سه دفاع تصمیم هوشمندانه‌ای از سوی مجیدی بود و این تیم مقابل نساجی موقعیت‌های زیادی به حریف نداد، ولی هیچکدام از ترکیب‌های مختلف خط حمله برای باز کردن دروازه حقیقی کافی نبود. شروع بازی بدون مهاجم بلندزن ایده‌ای بود که جواب نداد و در نهایت مجیدی مجبور شد رمضانی و ژستد را به زمین بفرستد. از طرف دیگر دوباره مشخص شد که وقتی یامگا مهار شود، بقیه مهره‌های هجومی ممکن است قابل اتکا نباشند. در این میان بیشترین اتهام متوجه حسین‌زاده است که در شروع بازی بهترین فرصت‌های بازی را از دست داد.