آخرین قهرمانی آسیا را مدیون نسل بی ادعا هستیم

به گزارش آوای استقلال، اما در عین حال برخی افرادی که منافعشان در عادی سازی اوضاع و سفید جلوه دادن ماجراست تلاش زیادی کردند تا شکست تیم ملی ایران برابر قطر را یک اتفاق ساده فوتبالی و کاملا طبیعی جلوه دهند و ساده از کنار آن بگذرند.ولی برای مردم ما شکست در میدان فوتبال به ویژه در برابر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس همیشه جنبه حیثیتی داشته و هیچ توجیهی نمی‌تواند از تلخی این شکست اندکی بکاهد.
جالب تر اینکه برخی بازیکنان تیم ملی که از آنها انتظار می‌رفت عملکرد بهتری در مسابقات جام ملت‌های آسیا داشته باشند پس از بازگشت به وطن به لحنی طلبکارانه و حق به جانب از عملکرد غیرقابل دفاع خود به طرز ناشیانه ای دفاع کردند و مدعی شدند که طلایی ترین نسل تاریخ فوتبال ایران همین نسل است!
نسلی که برای گرفتن پول و آپشن و پاداشش همچون یوزپلنگ می‌جنگد اما در زمین فوتبال پراشتباه و سردرگم است!
نسلی که در جام جهانی با نتیجه سنگین و تحقیرآمیز ۶ بر ۲ بازی حیثیتی به انگلیس را واگذار کرد و در مرحله گروهی هم حذف شد اما هنوز که هنوز است برای گرفتن حواله خودروهای صد میلیاردی می‌جنگد و اعتقاد راسخ دارد که مستحق دریافت چنین پاداش ارزنده ای است!
و نکته جالب ماجرا آنجاست که این نسل بدون آنکه عنوانی کسب کند و جامی بالای سر ببرد لقب نسل طلایی به خود داده و باورش شده که نسبت به تمام نسل‌های قبل از خود برتری فنی دارد و این در حالی است که فوتبال ایران آخرین قهرمانی خود در مسابقات جام ملت‌های آسیا را مدیون نسلی است که ۴۷ سال قبل بدون هیچ ادعایی جنگید و جام قهرمانی را بالای سر برد و برای ملت ایران فخر و غرور خلق کرد.
حالا اما کار این فوتبال به جایی رسیده که دروازه بانی چون بیرانوند با وجود اینکه در یک تورنمنت انواع و اقسام گلها را دریافت کرده و هیچ وجه تمایزی با یک دروازه بان کاملا معمولی ندارد ولی با اعتماد به نفسی کاذب و غیر واقعی تصور می‌کند که برترین دروازه بان تاریخ فوتبال ایران است!!
و یا بازیکنانی چون کنعانی زادگان و خلیل زاده و سایرین که در خوشبینانه ترین حالت هیچ شباهتی به یک ستاره ندارند غرق در توهم و خیال تصور می‌کنند بهترین نسل تاریخ فوتبال این مملکت هستند.
شاید هم این از بدشانسی نسل ماست که گرفتار این جماعت خودبزرگ بین و مغرور شده ایم که حتی در شرایطی که هیچ جام و عنوانی برای ایران کسب نکرده اند خود را نسل طلایی و برتر می‌پندارند!
امثال کنعانی زادگان بازیکنانی هستند که به واسطه شانس و اقبال و صدالبته حمایت‌های غیرمتعارف و پشت پرده در این فوتبال رشد کردند و بسیار فراتر از آنچه استحقاقش را داشتند از زیر فرش به عرش رسیدند و اکنون به حدی دچار توهم و خودبزرگ بینی شده اند که یادشان رفته در نسل های گذشته بازیکنانی بودند که فوتبالیست‌های امروزی انگشت آنها هم حساب نمی‌شوند اما آن نسل بی ادعا بود و از کنار فوتبال ثروت اندوزی نکرد و دلش به اندک سرمایه همان زمان خوش بود و مقبولیتی که در اجتماع بین مردم داشت.