انصافاً خیلی سخت است که با چنین نمایش چشم‌نوازی خصوصاً در فاز هجومی، دست‌آخر بدون امتیاز زمین را ترک کنید. درحالی‌که می‌توانستید حتی هر سه امتیاز این بازی را به‌حساب خودتان واریز کنید و اختلافتان را با تیم دوم جدول به عدد ۵ برسانید.
درواقع اگر بگوییم کادر فنی استقلال و در رأس آن فرهاد مجیدی نسخه الدحیل را به‌درستی پیچیده بود، در وهله اول، شاید کمی عجیب به نظر برسد، اما اگر یک‌بار دیگر بازی را این بار بدون هرگونه هیجان و استرسی تماشا کنید، احتمالاً می‌پذیرید که استقلال با شناخت کافی از داشته‌های خود و آنالیز دقیق رقیب قطری‌اش آمده بود که در پایان دور رفت از مرحله گروهی کار صعودش را به مرحله بعد یکسره کند، اما عواملی غیر فنی و به‌نوعی اتفاقات غیرقابل‌پیش‌بینی مانع از دستیابی به هدفی شد که در صورت تأمین آن خیال هواداران تا حد زیادی راحت شده بود.
اگر به واکنش رسمی و غیررسمی رسانه‌های معتبر و کانال‌های هواداری، پس از اعلام ترکیب ابتدایی استقلال مقابل الدحیل رجوع کنیم، متوجه خواهیم شد که قریب به اکثر آنها از قرار گرفتن هم‌زمان سه مهاجم استقلال و تا حدی از نیمکت نشینی وریا غفوری در این دیدار ابراز تعجب و این تصمیم را از جهات زیادی به خودکشی تعبیر کرده‌اند، اما تنها ۴ دقیقه از شروع بازی نگذشته بود که سانتر بی‌نقص احمد موسوی که به‌عنوان جانشین وریا در سمت راست به کار گرفته‌شده بود، روی سر ارسلان مطهری فرود آمد تا او با یک ضربه سر غیرقابل‌مهار گل اول استقلال را به نام خود ثبت کند. دو بازیکنی که در دیدار قبلی مجموعاً روی‌هم ۲۰ دقیقه بازی نکرده بودند.
در شرایطی که تصور می‌شد استقلال قادر است با توجه به هجوم همه‌جانبه الدحیل بازهم در ضد حمله به گل برسد، تنها چند دقیقه پس از گل استقلال، در اثر غفلت خط دفاعی دروازه رشید مظاهری باز شد تا همه‌چیز به‌تساوی کشیده شود. درواقع پذیرش گل و از دست دادن برتری، آن‌هم تنها پس از ۶ دقیقه در چنین دیدار حساسی پیش از تمام اشکالات فنی برمی‌گردد به مسائل روحی و روانی و به‌طور مشخص به خودکم‌بینی. موضوعی که صبری لاموشی در نشست خبری پایان این دیدار به‌درستی روی آن دست گذاشت و به آن اشاره کرد. “تیم الدحیل ازنظر روانی تیم برتر زمین بود و باوجوداینکه از حریف عقب افتادیم اما بازیکنان ما می‌دانستند که در طول بازی، قادرند شکست را به پیروزی تبدیل کنند.”
در ادامه اشتباه عجیبِ، کم‌اشتباه‌ترین بازیکن این فصل استقلال، منجر به پذیرش گل دوم شد. اشتباهی که با هیچ متر و معیاری نمی‌توان به مسائل فنی ربطش دهیم. اما باوجوداینکه پذیرش این‌گونه گل‌ها اعتمادبه‌نفس تیم را به پایین‌ترین حد ممکن می‌رساند، استقلال بازهم به بازی برگشت، ولی این بار در بدترین دقایق از نیمه اول (۴۴) مجدداً دروازه‌اش به‌راحتی هرچه‌تمام‌تر باز شد. در نیمه دوم آبی پوشان پس از خلق چند موقعیت مناسب، موفق شدند با کمک خط حمله قدرتمندشان برای سومین بار به بازی برگردند، ولی درنهایت ناباوری برای چهارمین بار بازی را واگذار کردند تا در عین شایستگی تیم بازنده دیدار لقب بگیرند و صدر جدول را تقدیم الدحیل کنند.
درمجموع اگر بخواهیم، شکست تلخ استقلال مقابل الدحیل را مورد نقد و بررسی قرار دهیم باید بگوییم که متأسفانه در این چند سال اخیر، بزرگنمایی بیش‌ازحد حریفان، تبعات بدی را برای فوتبال باشگاهی ایران به بار آورده است که آخرین بار به همین دیدار استقلال مقابل الدحیل برمی‌گردد. ویروسی که سال‌به‌سال با توجه به پیشرفت سخت‌افزاری رقبایمان و درجا زدن خودمان، ابعاد گسترده‌تری را به خود می‌گیرد.
وجود امکانات بی‌نظیر سخت‌افزاری و خرید چند بازیکن گران‌قیمت و حتی نوع پوشش و داشتن البسه‌های باکیفیت و بسیاری از این دست موارد، باعث شده است تا پیش از رویارویی مقابل تیم هایی مثل السد، النصر، الدحیل، الهلال، الاتحاد و چند باشگاه متمول قطری و عربستانی و بعضا اماراتی تصور کنیم که توان برتری مقابل آنها را نداریم، درحالی‌که فوتبال ما از هر لحاظ چه از جنبه فردی و تیمی و داشتن بازیکنانی باهوش و خوش‌تکنیک و تاکتیک‌پذیر و همچنین علاقه دیوانه‌وار مردم به پدیده فوتبال، قابل‌مقایسه با تیم های حوزه خلیج‌فارس نیست و بدون هرگونه تعصبی، یک سر و گردن نسبت به آنها برتری دارد.
خودمان بهتر از هرکسی می‌دانیم که وجود تک‌ستاره‌ها در تیم های قطری و عربستانی نه اینکه تأثیری نداشته باشد اما نمی‌تواند دلیلی بر توفق آنها به شمار آید.
فولاد خوزستان برای پیروزی مقابل السدی که بدون شکست در لیگ ستارگان قطر به‌عنوان قهرمانی رسیده است، تنها چند دقیقه فاصله داشت، اما آنها نیز دقیقا قربانی داستانی شدند که شب گذشته دامن استقلال را گرفت و اِلا هم استراتژی نکونام و هم ترکیب فرهاد مجیدی برای بردن السد و الدحیل درست و کاربردی بود ولیکن، باید اعتراف کنیم که ذهنیت بازیکنان برای ثبت چنین دستاوردی هنوز اماده نبود.
باید بپذیریم که در شکل‌گیری این ذهنیت، همه‌کسانی که ندانسته از لحظاتی پس از پایان قرعه‌کشی، سعی کردند تا قدرت گروه تیمشان را به رخ هم بکشند و دائم دم از حضور در گروه مرگ می‌زدند نقش دارند، همان جریانی که پس از دیدن ترکیب هجومی استقلال مقابل الدحیل آن را به خودکشی تشبیه می‌کند.
به‌هرحال با توجه به تمام اتفاقات بازی استقلال مقابل الدحیل، به نظر می‌رسد فرهاد باید در این چند روز باقی‌مانده تا دیدار برگشت مقابل الدحیل، بخشی از زمان خود را به احیای مسائل روحی و روانی تیمش اختصاص دهد، که استقلال برای برتری مقابل دحیل کاملا تواناست.
