دلیل اول: سه بازی آخر دو تیم با نتیجه مشابه ۲-۲ به پایان رسیده است. به نظر می‌رسد دست‌کم این نسل از بازیکنان سرخابی تحت تاثیر فشار کشنده استرس نیستند و راحت‌تر بازی می‌کنند. در این میان غیبت تماشاگران هم به افزایش جذابیت بازی کمک کرده است. بازی در ورزشگاه پر از جمعیت اگرچه بسیار زیباست، اما فشار خاص خودش را هم روی بازیکن وارد می‌کند.

مرور گذرا روی مسابقات و به‌ویژه دربی‌های اروپایی نیز نشان می‌دهد در یک سال گذشته نتایج عجیب و پرگل زیاد داشته‌ایم. بنابراین انتظار می‌رود بازیکنان پرسپولیس و استقلال در بازی پیش رو نمایش جسورانه‌ای داشته باشند.

دلیل دوم: هم پرسپولیس و هم استقلال در فاز هجومی بازیکنان بسیار خوب و زهرداری دارند. هر آنچه لازم بوده در یک سال گذشته راجع‌به مثلث خط حمله استقلال گفته شده؛ جایی که مهدی قائدی، شیخ دیاباته و ارسلان مطهری با ویژگی‌های متفاوت همدیگر را کامل می‌کنند و روی زمین و هوا قابلیت ضربه زدن به تیم حریف را دارند. در پرسپولیس هم دو مهاجم هدف به نام‌های عیسی آل‌کثیر و شهریار مغانلو شم گلزنی بالایی دارند.

پشت سر این دو نفر هم وینگرهایی همچون مهدی ترابی، امید عالیشاه، احسان پهلوان و وحید امیری حاضر هستند. همه نفراتی که در دو تیم اسم بردیم، می‌توانند به تنهایی یک بازی را در بیاورند. با این اوصاف خیلی باید بدشانس باشیم که دربی جمعه گل نداشته باشد!

دلیل سوم: استقلال در بحث دفاعی مشکلات جدی دارد. این مساله هم در لیگ برتر و هم در لیگ قهرمانان آسیا به وضوح مشخص بود. این تیم در دیدار پیش از دربی روی همین ضعف دو گل از ذوب‌آهن دریافت کرد و بازنده شد.

مخصوصا مدافعان میانی استقلال چندان قابل اعتماد نیستند. نه سیاوش یزدانی، نه عارف غلامی و نه محمدحسین مرادمند تا به حال مایه اطمینان خاطر هواداران نبوده‌اند. محمد دانشگر هم که مدت‌هاست بازی نکرده. در پرسپولیس هم ساختار دفاعی نسبت به فصول قبل آسان‌گیرتر شده و راحت‌تر موقعیت گل می‌دهد. تقارن این خطوط دفاعی با خط حمله قوی رقیب، احتمال ثبت گل را افزایش می‌دهد.

دلیل چهارم: مساوی به درد هیچ‌کدام از دو تیم نمی‌خورد. استقلال بعد از باخت غیرمنتظره برابر ذوب‌آهن انتحاری بازی خواهد کرد و پرسپولیس هم می‌داند اگر نم پس بدهد، سپاهان نهایت استفاده را از این فرصت خواهد برد.

پس دو مربی به دنبال پیروزی هستند و این مساله می‌تواند بازی را جذاب‌تر کند. این بار صفر-‌صفر مصلحتی برای هیچ‌کس معجزه نخواهد کرد و کسی را از تحمل انتقادات تند و تیز نجات نمی‌دهد. برد لازم است و فقط برد.