به گزارش آوای استقلال، گزارش بخش ورزشی روزنامه جوان آنلاین را بی کم و کاست می خوانید:
با کوله‌باری از وعده‌های رنگارنگ آمدند، اما از اولین روز کاسه گدایی به دست گرفتند برای تلکه کردن مردمی که برداشت از جیب‌شان (بیت المال) به امری کاملاً طبیعی تبدیل شده است. اما با وجود دریافتی‌های بسیار و به جیب زدن رقم‌های کلان چه در دولت قبلی و چه فعلی همچنان شاهد نابسامانی‌های بسیاری هستیم، به طوری که حالا صدای بازیکنان نیز درآمده است و ملی‌پوشان به جای خوشحالی بعد از برد نفسگیر مقابل لبنان فرصت را غنیمت شمردند برای گله کردن از فدراسیونی که به‌رغم درآمدزایی بسیار به نام تیم ملی از مقامات مختلف، دست و دلش حتی به نو‌نوار کردن لباس‌های ملی‌پوشان نیز نرفته تا بازیکنان در این مورد پیش پا افتاده نیز ناچار به گله‌گذاری شوند!
درد، اما یکی، دو تا نیست. این می‌تواند حتی بازی جدید آقایان باشد برای دست‌درازی هرچه بیشتر به جیب ملت و دریافتی‌های چند برابری، اما به شکلی غیرمستقیم، یعنی تا دیروز اگر خودشان پشت در اتاق این مقام و آن مقام می‌نشستند و دست دراز می‌کردند حالا این صدای ملی‌پوشان است که درآمده برای دریافت پاداش‌های عقب افتاده و لباس‌هایی که زشت است و بشور به پوش شده‌اند، یعنی بعد از درآمدزایی‌های مستقیم از جیب دولت و ملت، حالا شاید به صرافت به جیب زدن رقمی غیرمستقیم هستند. اتفاقاتی که با کنار هم گذاشتن آن تحلیل‌های ناخوشایندی پدیدار می‌شود که همه و همه از زیاده‌خواهی فدراسیونی پرده برمی‌دارد که به جای درآمدزایی به واسطه مدیریت و تفکرات تجاری تمام تمرکزش را روی تلکه کردن آقایان مقام و مسئولی گذاشته که خیلی هم مقاومت ندارند برابر فوتبال و در کسری از ثانیه و با اندکی زبان‌بازی دست به جیب می‌شوند.
با وجود این اهمال‌کاری‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت. شاید تهییج کردن ملی‌پوشان یا نه رساندن کارد به استخوان‌شان برنامه‌ریزی شده باشد برای دریافتی‌های بیشتر و بیشتر، اما این بازی‌ها کم‌کاری‌های فدراسیون را کمرنگ نمی‌کند. داستان تمرین کردن در زمین بی‌کیفیتی که درصد احتمال مصدومیت بازیکنان را تا حد زیادی بالا می‌برد، اما آقایانی که از هیچ فرصتی برای گرفتن کمک مالی از مقامات نمی‌گذرند کوچک‌ترین قدمی در اعتراض به وضعیت تمرینی ملی‌پوشان درلبنان برنداشتند. شاید، چون این اقدامات فرصت خوبی برای گرفتن عکس‌های یادگاری نبود که آقایان برای حضوری فعال در صحنه سر و دست نشکستند.
خانه از پای بست ویران است. بازیکنان تیم ملی متحد‌الشکل در اعتراض به عملکرد و کم‌کاری‌های فدراسیون پیام منتشر می‌کنند و نکته جالب اینکه با حمایت فدراسیون هم روبه‌رو می‌شوند تا بیشتر و بیشتر به اصل ماجرا شک کنیم. جناب سخنگوی فدراسیون می‌گوید تیم ملی نیازمند حمایت است و امیدواریم همه در کنار تیم قرار بگیرند و جالب‌تر اینکه کسی پیدا نمی‌شود تا از او بپرسد پس این همه پولی که تاکنون گرفته‌اید چه شده که امروز باز هم کاسه به دست گرفته‌اید و با زبان بازیکنان به دنبال سرکیسه کردن بیت‌المال هستید! ورد زبانتان شده که «همین امروز کمک کنید» و از هر تریبونی که دوست دارید آن را فریاد می‌زنید یک روز از تلویزیون، روز دیگر از رادیو و حالا هم از زبان بازیکنان. نقشه بدی هم نیست فدراسیونی که وعده درآمدزایی میلیون یورویی داده بود حالا بازیکنان را جلو انداخته برای غارت بیت‌المال!
جالب‌تر از تمام اینها، اما سرپرست تیم ملی است که بود و نبودش تفاوتی ندارد، چه در درگیری‌های کنار زمین و چه رسیدگی به این مسائل که وظیفه اصلی اوست. تمام تکه‌های این پازل را که کنار هم بچینید فقط به یک نتیجه می‌رسید؛ فدراسیون عزیزی‌خادم باز هم پول می‌خواهد.
