به گزارش آوای استقلال، هفته پایانی بیست‌وسومین دوره لیگ برتر فوتبال ایران به انجام رسید و پرسپولیس موفق شد با گل دقایق پایانی گیورگی کولسیانی از سد مس رفسنجان بگذرد و بالاتر از رقیب سنتی خود یعنی استقلال جام قهرمانی را بالای سر ببرد. این عنوان در شرایطی نصیب اوسمار و شاگردانش شد که آن‌ها هفته‌ها پشت سر تیم جواد نکونام بودند اما در هفته بیست‌وهشتم از آبی‌پوشان سبقت گرفتند و دیگر رتبه نخست را از رها نکردند. اما چه شد که استقلال، برتری بلندمدت خود را از کف دادند؟ شاید بتوان به سه موقعیت خاص در نیم‌فصل دوم اشاره کرد.
هفته بیستم: استقلال ۰-۰ پرسپولیس
داربی برگشت در شرایطی به تساوی بدون گل منجر شد که استقلال پس از چند دقیقه نخست که میل به هجوم داشت، رو به بازی تدافعی آورد و رویکردی محافظه‌کارانه را در پیش گرفت و دیگر رغبتی برای باز کردن دروازه حریف از خود نشان داد. این اتفاق در حالی رخ داد که زوج خط دفاعی پرسپولیس در آن مسابقه فرشاد فرجی و علی نعمتی بودند و تا پایان لیگ بارها شاهد این بودیم که در نبود کنعانی‌زادگان و گولسیانی، سرخ‌پوشان چه‌قدر در خط دفاعی به مشکل خوردند و دروازه‌شان برابر رقبا باز شد. ولی نکونام تصمیم گرفت دل به یک امتیاز ببندد و روی این مساله حساب باز کند که در صورت تساوی امتیازات، تیمش به خاطر گل زده در دیدار رفت می‌تواند دستِ بالا را داشته باشد ولی این ذهنیت هم چند روز بعد توسط سازمان لیگ باطل و اعلام شد که اگر ۲ تیم در ۲ بازی رودررو به تساوی رسیده باشند، تفاضل گل کلی‌شان ملاک رجحان یک تیم بر دیگری خواهد بود.
هفته بیست‌وپنجم: تراکتور ۰-۰ استقلال
تراکتور پس از پاکو خمس هنوز سروشکل نگرفته بود. آن‌ها با هدایت حمید مطهری پذیرای استقلال بودند و جواد نکونام بازهم با رویکردی تدافعی تیمش را روانه میدان کرد و از یک امتیاز به‌دست آمده از یادگار راضی بود. او حساب ویژه‌ای روی توقف پرسپولیس در بازی برابر سپاهان باز کرده بود و به همین خاطر برای غلبه بر تراکتور زحمت خاصی به خرج نداد. حال اگر استقلال در آن مسابقه می‌توانست از سد تراکتور بگذرد، فاصله‌اش با پرسپولیس به عدد سه می‌رسید اما این تیم ترجیح داد تلاش چندانی برای پیروزی از خود نشان ندهد و پیش از آغاز بازی پرسپولیس، به توقف این تیم فکر کند.
هفته بیست‌وهشتم: نساجی ۰-۰ استقلال
سومین تساوی بدون گل در نیم‌فصل دوم، سرانجام گریبان استقلال را گرفت و باعث شد این تیم رتبه نخست را از دست بدهد. در بازی هم‌زمان نساجی و استقلال، پرسپولیس در یک نیمه سه گل از استقلال خوزستان دریافت کرد و همین مساله کافی بود تا جواد نکونام به بازیکنانش دستور بدهد به سمت دروازه میزبان خود حمله خاصی نکنند و به تساوی به دست آمده رضایت داشته باشند. آن‌ها بر این باور بودند که سرخ‌پوشان بازگشتی برابر حریف خوزستانی نخواهند داشت و فاصله امتیازی‌شان از یک به ۲ افزایش پیدا می‌کند ولی قمار، قمار نادرستی بود. پرسپولیس به پیروزی ۴-۳ دست یافت و استقلال خیلی دیر رو به هجوم آورد. جالب است که اولین تعویض هجومی نکونام ۱۰ دقیقه بعد از ۳-۲ شدن بازی پرسپولیس انجام شد و او بازهم این خطر را حس نکرد که ممکن است پرسپولیس به مسابقه بازگردد.
نتیجه نهایی اما جوری رقم خورد که استقلال دیگر در پایان هفته بیست‌وهشتم صدرنشین نبود و ۲ برد بعدی هم نتوانست این تیم را به جایی بازگرداند که هفته‌ها صاحبش بودند. شاید اگر امکان داشت زمان به عقب بازگردد، بدون شک نکونام در استراتژی خود تغییرات بزرگی را اعمال می‌کرد.
