به گزارش آوای استقلال، تغییرات جزعی که معمولا در پنج سال گذشته هم مسبوق به سابقه بوده است. همانطور که بازیکنانی چون امیری، مسلمان، طارمی، رضاییان به تناوب پرسپولیس را ترک کردند، در این فصل هم با رفتن یکی دو بازیکن و البته حفظ کادر فنی، فراز و نشیب زیادی را نمی توان در ترکیب قرمز‌پوشان پایتخت ملاحظه کرد.
تمام این رفت و آمدها در مقایسه با استقلال که در فصول اخیر تبدیل به محله برو بیای بازیکنان شده بوده، بسیار ناچیز و حتی اجتناب ناپذیر بوده است.
حال با این تفاسیر، چرایی اینکه پرسپولیس در فصل اخیر موفق نشده است همچون فصول گذشته به صدر برسد و در فاصله هفته‌های بیست تا بیست و پنجم دست نیافتنی شود را صرفا نباید به تغییرات بازیکن مربوط دانست زیرا تغییرات این تیم حتی در فصل جاری نیز به مراتب از استقلال کمتر بوده و ثبات لازم را برای شروع داشته است. قرمز‌پوشان حتی به لحاظ اتفاقات فوتبالی، اعم از اشتباهات داوری و تعداد میزبانی‌های نیم فصل و ظهور و بروز مواردی که آن را گاهی شانس و گاهی بازگشت ذهنی می‌خوانند نیز همچون گذشته بهره و سود برده‌اند.
از باب حمایت‌های وزارت و فدراسیون هم با بررسی اتفاقات موجود و به لحاظ پرداخت بدهی‌ها و باز نگه داشتن پنجره‌ای که قاعدتا باید بسته می بود و حتی اظهارات وزیر که هواداران قرمز دوست وی را حامی استقلال می‌دانند، ولی آشکارا بیان می‌دارد برای حل مشکل قرمز پوشان تمام سعی خود را خواهد کرد، بیانگر شرایطی است که اگر نسبت به قدیم تغییر هم کرده باشد، اما تمایل بیشتری به اردوگاه قرمز در مقایسه با اردوگاه آبی دارد.
چرایی افت محسوس قرمز‌پوشان و دور شدن از صدر را باید در همان اراده آهنینی بدانیم که صراحتا اعلام می دارد که صندلی ام بگیرید اما عدم موفقیت را نبینید، همان اراده ای که به عشق تیم محبوب خود جهانگرد شده و در پی اتفاقات و به انگیزه حل مشکل از ابتدای خاورمیانه تا چین و ماچین و شرق دور را می پیماید تا مبادا تصمیمی و یا حکمی پرسپولیس را تهدید کند.
آقایان که قبل از این در بوق و کرونا داشتند که با ما فنی صحبت کنید و حواشی را با متن در هم نیامیزید، بدانند که رمز و راز صدر نشینی ها گذشته آن چیزی نبوده است که ادعا می کردند که اگر می بود به صدر نشینی استقلال مشکوک نبودند.
