به گزارش آوای استقلال،در شرایطی که مصطفی آجورلو طی نامه‌ای به سرپرست سازمان لیگ خواهان در اختیار گرفتن امتیاز تبلیغات محیطی بازی‌های خانگی استقلال در رقابت‌های لیگ برتر و جام حذفی شد، حیدر بهاروند ترجیح داد سیاست سکوت را در پیش بگیرد تا با مدیرعامل آبی‌پوشان وارد چالش نشود، اما برخلاف سرپرست سازمان لیگ، صادق درودگر عضو هیئت رئیسه این سازمان در نقش سخنگو ظاهر شد و تلاش کرد موضوع را مدیریت کند.
درودگر با حضور در یک برنامه تلویزیونی مدعی شد قرارداد کارگزار جدید باشگاه استقلال دچار اشکالات حقوقی است؛ از طرفی استقلال برای اینکه بتواند از امتیاز تبلیغات محیطی استفاده کند باید از شرکت طرف قراردادش ضمانت بانکی بگیرد تا برای سازمان لیگ مسجل شود که توانایی پرداخت چنین مبلغی دارد؛ آن وقت این امتیاز به آن‌ها داده می‌شود.
هرچند باشگاه استقلال تا این لحظه پاسخی به اظهارات عضو هیئت رئیسه سازمان لیگ نداده است، اما اظهارات وی از نظر حقوقی دارای تناقض است! شاید در نگاه نخست افکارعمومی تصور کنند اظهارنظر درودگر بر پایه عقلانیت است، اما اگر چنین موضوعی بود چرا سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال در فصول گذشته خودشان چنین رویکردی را به اجرا در نیاورند که حالا هر روز مجبور شوند در محاکم قضایی به دنبال وصول مطالبات‌شان باشند؟
از طرفی اگر نگرانی درودگر در ارتباط با دست‌یابی باشگاه به حقوق مادی و معنوی همیشگی است چرا تا به امروز درباره نحوه درآمدزایی سازمان لیگ از کانال تبلیغات محیطی هیچ گونه شفاف سازی و روشنگری صورت نگرفته است؟
صادق درودگر سوم اسفند ماه سال گذشته قبل از برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون فوتبال، با حضور در برنامه صبحگاهی شبکه سوم سیما از به نتیجه رسیدن شکایت سازمان لیگ از سه مجموعه بدهکار خبرداد و مدعی شد که حدود ۱۲۰ میلیارد تومان از این سه شرکت پول گرفتیم، از قضا وی شب گذشته در برنامه تلویزیونی فوتبال برتر نیز همین ادعا را دوباره تکرار و عنوان کرد سازمان لیگ موفق به دریافت حکم قضایی شده، اما هرگز به این مساله اشاره نکرد که سرنوشت این پول چه شده است؟
از طرفی هنوز مشخص نیست سهم باشگاه‌ها از درآمد تبلیغات محیطی در فصل گذشته چه میزان بوده است؟ سوالی که برای بسیاری از اهالی فوتبال وجود دارد، اما پاسخ شفاف و قاطعی در خصوص آن وجود ندارد؟
بر اساس گفته صادق درودگر از سال ۱۳۹۷ تبلیغات محیطی در اختیار سازمان لیگ است، با استناد به این جمله، حالا سوال باشگاه‌های لیگ برتری این است چرا سازمان لیگ در این مدت برای پرداخت سهم باشگاه‌ها از محل تبلیغات محیطی به آن‌ها ضمانت نامه بانکی نداده است؟
آنچه مسلم است، امروز بسیاری از باشگاه‌های لیگ برتری به دلیل عدم پرداخت حق و حقوق خود از محل درآمد ناشی از تبلیغات محیطی و حق پخش تلویزیونی مسابقات و عدم رعایت قوانین کپی رایت متحمل خسارت‌های سنگینی شدند تا حدی که برخی از آن‌ها قدرت تامین هزینه‌های اولیه خود را هم ندارد. از این حیث به نظر می‌آید سازمان لیگ باید در نظام درآمدزایی خود شفاف‌سازی لازم را به خرج دهند تا باشگاه‌ها متوجه شوند میزان درآمدزایی آن‌ها بابت تبلیغات محیطی چقدر بوده و آیا این پول به باشگاه‌ها پرداخت شده یا در محل‌های دیگری هزینه شده است.
حالا باید دید آیا حیدر بهاروند که این روز‌ها بیشتر ترجیح می‌دهد سکوت اختیار کند در این باره شفاف‌سازی خواهد کرد یا اینکه این ابهامات با سکوت دنباله دار وی تداوم پیدا خواهد کرد.
