به گزارش آوای استقلال، مطالبه گری هواداران استقلال پس از طرح موضوع بهره مندی از درآمد تبلیغات محیطی از سوی مدیریت باشگاه، نشانه ای محرز از رشد بلوغ فکری هواداران آبی پوشان بود،تبدیل شدن این مطالبه به ترند نخست توئیتر فارسی ضربه بزرگی به امپراتوری پوشالی مافیای پنهان در مدیریت فوتبال بود.
با وجود کارشکنی های فراوان اما مدیریت به پشتوانه جامعه هواداری ذره از حقوق خود استقلال عقب نشینی نکرد تا طرف مقابل مجبور به عقب نشینی مصلحتی شود!
اما کارشکنی ها تداوم یافت تا حدی که با یک سناریو رسانه ای فضا به این سمت هدایت شد که فقط ۳ باشگاه خواهان دسترسی به این امتیاز هستند.اما مبارزه تداوم یافت تا حدی که مافیای پنهان در بدنه فوتبال ناچار به پذیرش واقعیت شد اما همچنان بنا بر کارشکنی استوار بود حتی پس از صلح در حضور معاون وزیر!
پس جنگ روانی وارد فاز جدیدی می شود،موضوع ضمانتنامه بانکی به عنوان یک پیش نیاز مطرح می شود آن هم با یک ضرب لاجل ۵ روزه!
همزمان با این حربه،موضوع افزایش ده درصدی سهم سازمان لیگ مطرح می شود،بدون مصوبه و تائیدیه مجمع!باشگاهها باز هم کوتاه می آیند تا بهانه ای برای کارشکنی وجود نداشته باشد اما برای عدم دسترسی استقلال به حق مسلم خود از محل تبلیغات محیطی برچسب تخلف به فعالیت آنها زده می شود.
با هدف تخریب مطالبه گری استقلال عضو هئیت رئیسه سازمان لیگ ضمن تخریب نامحسوس آجورلو ، مدیرعامل رقیب را فردی قانونمدار معرفی می کند تا این حقیقت فاش شود برگزارکننده رقابتهای لیگ برتر برای از دست ندادن امتیاز تبلیغات محیطی هر عملی را انجام می دهد تا این درآمد و امتیاز حفظ شود.حالا نکته اینجاست متولی مدیریت فوتبال چه اصراری دارد،همچنان گلوگاه اقتصادی فوتبال باشگاهی در اختیار آنها باشد،آیا کنفدراسیون و فیفا چنین اختیاری را به آنها داده که این حجم از پافشاری در این مقوله دیده می‌شود؟چرا به جای پذیرش یک مطالبه گری درست، مدیران استقلال تهدید می شوند؟
چرا سازمان لیگ که تا این حد نگران صیانت از حقوق باشگاه ها در حوزه تبلیغات محیطی است گزارش شفاف مالی در خصوص میزان درآمد حاصله از این محل را منتشر نمی کند؟
چرا جدول پرداختی به باشگاه ها رسانه ای نمی شود؟علت پنهان کاری در این فقره چیست؟مگر دانستن حق همه مردم نیست؟
