به دست آوردن دل هواداران، وظیفه‌ خطیرِ نکونام

به گزارش آوای استقلال، وقتی فرهاد مجیدی بعد از قهرمانی بدون باخت اعلام کرد که قصد ترک استقلال را دارد، شوک بزرگی به هواداران وارد شد. مدیران تیم نیز با این تصمیم دچار مشکل بزرگی شدند و برای پیدا کردن سرمربی جدید به تکاپو افتادند. عده‌ای خواهان مربی خارجی و عده‌ کمی به دنبال انتصاب جواد نکونام بودند. آجورلو برای جلوگیری از هدر رفتن زمان، مذاکرات فشرده‌ای با نکونام انجام داد اما او حاضر نشد تیم قهرمان را تحویل بگیرد و در نهایت، ریکاردو ساپینتو، پرتغالی سرمربی استقلال شد.
بعد از ارائه بازی‌های چشم‌نواز ساپینتو و زدن ۶۴ گل در یک فصل، طرفداران از سبک بازی تیم خود به شدت راضی بودند، اما نتیجه نگرفتن در لیگ و شکست در فینال حذفی برابر حریف سنتی، به معضل آن‌ها تبدیل شده بود. پس از مشکلات انضباطی که گریبان‌گیر ساپینتو شد، این مربی از ایران رفت و نوبت به جواد نکونام رسید تا بر روی نیمکت استقلال بنشیند.
نکونام با کارنامه‌ی قهرمانی در حذفی و سوپرجام که اتفاقاً در مقابل دو تیم بزرگ پایتخت به دست آمده بود، به سرمربیگری استقلال رسید. اما در بدو ورود، گرفتار بدشانسی شد و با قانون عجیب سقف بودجه روبرو گردید؛ قانونی که حواشی فراوانی ایجاد کرد و به نوعی مانع تقویت تیم نکونام نیز شد. اما بدشانسی‌های وی اینجا تمام نشد؛ با برکناری کریمی و روی کار آمدن خطیر، اختلافات تاریخی و بی‌سابقه‌ای بین سرمربی و مدیرعامل رخ داد. ترکیبی که نکونام تحویل گرفته بود، کاملاً بی‌ستاره و معمولی بود؛ قایدی و محبی رفته بودند و تیم نیاز مبرم به بازیکن داشت.
مهرداد محمدی و بلانکو در ابتدای فصل و ماشاریپوف در نیم‌فصل جذب شدند تا به تیم سر و سامان بدهند. نکونام که پیش از این ترکیبش را با سیستم ۳-۳-۴ روانه میدان می‌کرد، به حسب شرایط مجبور شد که ۲-۵-۳ بازی کند و همین امر از کیفیت بازی تیمش کاست. نکونام در هفته‌ی دوم به سپاهان باخت و تیم تحت فشار قرار گرفت، اما به مرور زمان نباختن را به تیمش یاد داد و همین امر باعث شد استقلال بتواند با دستان خالی، با مدعیان تا دندان مسلح رقابت کند. خط هافبک استقلال در فصل پیش به حدی مشکل داشت که حتی در برابر تیم‌های پایین جدولی هم میانه‌ی زمین در کنترل استقلال نبود.
استقلال با درخشش جلالی، حسینی و چشمی توانست تا آخرین لحظه در کورس قهرمانی بماند. نحوه‌ی بازی استقلال کاملاً مورد انتقاد هواداران بود و آن‌ها فقط به خاطر شرایط جنگ قهرمانی سکوت کرده بودند. استقلال تا هفته‌های پایانی صدرنشین بود و هواداران امیدوار بودند که بردهای اقتصادی برای آن‌ها قهرمانی به ارمغان بیاورد، اما در بازی با نساجی تمام نقشه‌های کاپیتان سابق تیم ملی نقش بر آب شد. عملکرد بسیار بد استقلال در آن بازی خون هواداران را به جوش آورد و مصاحبه‌هایی که در ادامه‌ی آن انجام شد نیز شرایط را بدتر کرد.
جام از دست استقلال پریده بود و فقط فصل آینده و لیگ نخبگان پیش روی تیم آبی‌پوش پایتخت بود. پس از کش‌وقوس‌های فراوان، نکونام در استقلال ماند و مالک جدید شروع به تقویت تیم کرد. هواداران به خاطر عملکرد جانانه و با دست خالی فصل قبل نکونام و به منظور ایجاد ثبات، دوباره به او فرصت دادند. به امید آنکه در این فصل خبری از مشکلات بین مدیریت و سرمربی، مصدومیت‌هایی مانند یامگا و مهدی‌پور و بحث‌های داوری و آفساید نباشد و استقلال بتواند عملکرد شایسته‌ای در لیگ، حذفی و آسیا داشته باشد.
تقویم سختی در انتظار آبی‌پوشان است و درگیری در ۳ جام و مسابقات انتخابی جام جهانی و همچنین افزایش تعداد بازی‌های آسیا، شرایط را بیش از پیش برای استقلال و نکونام دشوار می‌کند. استقلال تاکنون توانسته بازیکنان خوبی مانند فلاح، رضاییان و احتمالا کاکوتا را جذب کند، اما هنوز نقطه‌ضعف اصلی فصل پیش در خط هافبک پابرجاست. البته در فولاد هم مدیران تا جایی که توانستند تیم خوبی برای نکونام بستند، اما نتیجه‌ای که توقع داشتند برای آن‌ها حاصل نشد.
اکنون هواداران استقلال امیدوارند امسال تیمی متفاوت نسبت به فصل گذشته ببینند و در رقابت با پرسپولیس، سپاهان و تراکتور در مربع قهرمانی موفق عمل کنند. جواد نکونام باید از روز اول اعتماد هواداران را به دست بیاورد و نشان دهد که شایستگی‌های بسیاری برای عرضه در لیگ داخلی و مسابقات آسیایی دارد. به نظر شما سرنوشت استقلال و نکونام چگونه خواهد بود؟