به گزارش آوای استقلال، انجمن هاکی روی یخ یک گام بلند از تمام فدراسیون ها و انجمن های ورزشی کشور پیش است نگاه حرفه ای شان به تیم های رده پایه و مقوله آموزش از آن اتفاقات خوبی است که در ورزش ما کمتر دیده می شود، حقیقتش را بخواهید اصلا دیده نمی شود!! اما کاوه صدقی که به شدت دغدغه این ورزش را دارد فردا را از امروز می سازد او با به خدمت گرفتن مربیان مطرح دنیا تلاش می کند استعدادهای برتر را با اصول حرفه ای دنیا و زیر نظر مربیان برجسته پرورش دهد تا کودکان و نوجوانان امروز، ملی پوشان حرفه ای فردای هاکی باشند اما این تنها هدف رئیس انجمن از جذب مربی خارجی نیست. او از هر مربی که به ایران آورده نهایت بهره را می برد و در مدت حضورشان از آنها، هم به عنوان مربی هم به عنوان مدرس استفاده می کند!
موردی که بارها در فوتبال خطاب به مسئولین مربوطه نوشتیم که وقتی مربی خوب خارجی جذب می کنند مربیان جوان و مستعد فوتبال کشور را در کنار مربی خارجی بگذارند تا علم روز دنیا را بیاموزند و فوتبال کشور را متحول کنند، اما متاسفانه بسیاری از بازیکنان پر مدعای تازه مربی شده، حاضر نمی شوند دستیار شوند و پله های ترقی را یک به یک و اصولی بالا بروند.
در هاکی روی یخ اما فکر ها حرفه ای تر و نگاه ها منطقی تر و علمی تر است.
فرزاد هوشیدری کاپیتان و مربی تیم ملی بدون هیچ ادعایی کنار مربیان می ایستد و با جان و دل می آموزد، اعظم سنایی و سایر مربیان در رده های مختلف سنی نیز همینطور بی ادعا و بی منم منم
می آموزند و آموزش می دهند.
جمعه شب در پیست یخ ایرانمال بازی تدارکاتی بین دو تیم ملی بزرگسالان و جوانان با دو هدف مهم برگزار شد تا نیکولای کزینتسوف بازی دختران ملی پوش مان را ببیند. اول بدان خاطر که بر اساس توانمندی بازیکنان تمرینات تیم ملی را بنویسد و دوم به خاطر شناخت از سطح دانش فنی مربیان تیم های ملی؛ اعظم سنایی مربی تیم ملی بزرگسالان و نگار خرم مربی تیم جوانان!
و اما نکته طلایی که هدفم از نگارش این مطلب را در بر دارد تصمیم اعظم سنایی در انتخاب ترکیب تیم است.
او اجازه داد دروازبان اول تیمش در تیم جوانان بازی کند و نقش موثری در برد دو بر یک جوانان داشته باشد.
سنایی می توانست برای حفظ اعتماد به نفس تیم جوانان، یکی دو بازیکن تیمش را به جوانان بدهد و دروازبان اولش را حفظ کند تا شانس تیمش برای کسب پیروزی را افزایش دهد اما او ترجیح داد آرزو ایزدی رو در روی بزرگسالان بازی کند تا هم تیم جوانان که به لحاظ تجربه در سطح پایین تری بودند ، غنی تر شوند و هم اعتماد به نفس شان بالا برود و هم آرزو ایزدی رو در روی تیم بزرگسالان محک جدی تری بخورد.
اگر چه که تک تک بازیکنان هر دو تیم بسیار زیبا، جذاب و هجومی بازی کردند و تیم جوانان سراسر انگیزه بود و با تمام توان پی کسب پیروزی، اما نمی توان از نقشِ تفکر حرفه ای سنایی در ایجاد اعتماد به نفس و انگیزه در بازیکنان تیم ملی جوانان و بزرگسالان گذشت؛ جوانان می خواستند از سد بازیکنان با تجربه بگذرند و توانمندی های خود را نشان بدهند و بازیکنان بزرگسالان
می خواستند به هم بازی شان گل بزنند تا با گلزنی به بهترین‌گلر آسیا قدرت خود را به رخ بکشند!
سنایی می توانست مانند مربیان ورزشی که نمونه آن را به وفور در فوتبال
می بینیم، نتیجه گرا باشد، آرزو ایزدی را حفظ کند تا پیش چشم کاوه صدقی و کزینتسوف روسی قدرت و انسجام تیمش را بالاتر ببرد، پیروز میدان شود و پز بُردش را بدهد اما فارغ از آنکه مربی تیمِ رو به رو، یکی از هم تیمی های سابق او و شاگرد فعلی اش در تیم ملی است، فارغ از آنکه رئیس انجمن هاکی روی یخ و مربی روسی در vip نشسته اند تا دانش فنی او را ببینند، به آینده هاکی و به شاگردانش فکر کرد که باید با یک بازی تمام عیار محک بخورند؛ بازیکنان جوان، رو به روی یک گلر باتجربه و گلر تیم ملی، رو به روی مهاجمان سرعتی و تکنیکی که قصد دارند دروازه او را باز کنند…
نگاه حرفه ای اعظم سنایی را اگر مربیان فوتبال داشتند هر جام جهانی همان دور اول حذف نمی شدیم!
سنایی دختر سختکوشی است که با خوش قلبی به هنگام بالا رفتن، دست هم تیمی هایش را نیز می گیرد و این البته از ویژگی های بارز و درخشان تمام آنهایی است که با کاوه صدقی کار می کنند.
سنایی کاپیتان دیروز و مربی امروز تیم ملی هاکی روی یخ با نگاه حرفه ای که دارد با هوش سرشار و علاقه ای که به پیشرفت این ورزش و شاگردانش دارد مربی بزرگی می شود که هاکی در سایه توانمندی های او و با حمایت های بی دریغ کاوه صدقی پله های ترقی را سریع تر طی کند.
اشاره چند باره ما به نام کاوه صدقی به خاطر آن است که او با تمام وجود برای پیشرفت هاکی روی یخ تلاش می کند، او خودش را که سرمربی تیم ملی بود با حکم خودش به عنوان رئیس انجمن هاکی، برکنار می کند و با هزینه شخصی مربی خارجی استخدام و به جای خودش منصوب می‌کند تا هاکی روی یخ پیشرفت کند! آیا نمونه ای از این جنون، عشق و دلدادگی را در مسئولین و مربیان رشته ورزشی دیگری سراغ دارید؟
