به گزارش آوای استقلال، هنوز فصل نقل و انتقالات فوتبال شروع نشده که رسانه‌ها خبر از پیشنهادهای ۲۰ و ۲۵ میلیاردی یک باشگاه صنعتی به بازیکنان پرسپولیس داده‌اند یا ستاره کم سن و سالی که برای تمدید قراردادش درخواست دریافت ۲۰ میلیارد برای یک فصل را داشته است.
باز هم فصل نقل و انتقالات نزدیک است و آنچه باعث می شود سرمان سوت بکشد افزایش چند برابری قیمت فوتبالیست های ایرانی است. صحبت از ۱۰ میلیارد و این رقم ها نیست. قیمت فوتبالیست ایرانی در بازار امسال نقل و انتقالات بدجور بالا کشیده در حالی که نظارتی هم روی آن نیست.
این افزایش قیمت درحالی در فوتبال پیش آمده که در این سال های کرونایی قیمت بزرگ ترین فوتبالیست های دنیا هم کاهش پیدا کرده چون باشگاه ها به دلیل حضور نداشتن تماشاگران در ورزشگاه و کاهش برنامه های تبلیغاتی با کسری بودجه روبه رو شده اند و نمی توانند به اندازه سال های قبل به ستاره های خود دستمزد بدهند اما از آنجایی که در ایران همه چیز برخلاف دنیای حرفه ای اتفاق می افتد، نرخ فوتبالیست در ایران سال گذشته با افزایش چشمگیری مواجه شد و قیمت ها از ۲، ۳ میلیارد به ۱۰ میلیارد هم افزایش پیدا کرد.
افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها
سال گذشته که قانون ممنوعیت ورود بازیکنان خارجی به فوتبال ایران وضع شد، قابل پیش بینی بود که قیمت فوتبالیست های ایرانی چند برابر خواهد شد همانطور که وقتی مسئولان وقت فدراسیون فوتبال، ورود دروازه بانان خارجی را به فوتبال ایران ممنوع کردند، به طور ناگهانی دروازه بانان ایرانی گران شدند حتی بی کیفیت ها. سال گذشته هم ممنوع شدن جذب بازیکن خارجی باعث شد قیمت فوتبالیست های ایرانی به طور سرسام آوری افزایش پیدا کند.
به عنوان مثال یک بازیکن نیمکت نشین معمولی سال گذشته در یکی از تیم های پرطرفدار پایتخت قراردادی ۵ میلیاردی بست. یکی دیگر هم که تا سال قبل در یک تیم شهرستانی حداکثر دریافتی اش ۵۰۰ میلیون بود با حضور در تیم پایتخت نشین قراردادی ۶ میلیاردی امضا کرد.
نکته عجیب اینجاست که با اینکه مدیران باشگاه‌ها همواره از بالا رفتن مبالغ پیشنهادی بازیکنان انتقاد می کنند، اما خودشان هم با چنین مبالغی قراردادها را امضا می‌کنند و در نهایت کار به جایی رسیده که صدای باشگاه‌های کم بضاعت از میزان بالای قراردادها درآمده و آنها مات و مبهوت مشغول تماشای رفتن ستاره‌های لیگ به چند باشگاه پرطرفدار و متمول هستند.
افزایش قراردادهای ۱۰ میلیاردی به ۲۰ میلیارد
سال گذشته در بین بازیکنان داخلی قراردادهای بالای ۱۰ میلیارد تومان بسته شد. تا چند سال قبل صحبت از قرارداد میلیاردی هم بین فوتبالیست‌ها در نوع خود جدید و جالب توجه بود و فقط چند بازیکن شاخص چنین مبالغی را دریافت می‌کردند اما حالا به راحتی صحبت از ۲۰ میلیارد و بیشتر از آن هم می شود.
طبیعی است که با افزایش قیمت ها، بازیکنانی که سال گذشته قرارداد ۱۰ میلیاردی بسته اند، امسال برای تمدید قرارداد فقط به ۲ برابر این مبلغ راضی می شوند. از سوی دیگر بازارگرمی دلال ها و استفاده آنها از برخی ترفندها باعث شد که امسال قیمت ها افزایش ۲ برابری داشته باشد در صورتی که کیفیت فوتبالیست ها همان کیفیت است و هیچ پیشرفت چشمگیری در کار نبوده است. اینکه چرا لزوما یک باشگاه باید با ساز ایجنت ها یا دلال های غیرقانونی برقصند یک بحث دیگر است اما سوال اینجاست که چرا در این روزهای کرونایی و درحالی که باشگاه های ایرانی ورشکسته هستند و در بحث درآمدزایی هم مشکل دارند چرا باید رقم هایی در حد ۲۰ و ۲۵ میلیارد برای خرید یک بازیکن هزینه کنند.
ستاره بخر، محبوب شو
هنوز فصل نقل و انتقالات شروع نشده که رسانه ها خبر از پیشنهادهای ۲۰ و ۲۵ میلیاردی یک باشگاه صنعتی به بازیکنان پرسپولیس داده اند یا ستاره کم سن و سال تیمی که برای تمدید قراردادش درخواست دریافت ۲۰ میلیارد برای یک فصل را داشته است. تازه این ها اخباری هستند که در رسانه ها منتشر شده و قطعا در پشت پرده خبرهای داغ تری هم هست.
از طرف دیگر مدیران باشگاه ها از سوی رسانه ها و هواداران به شدت زیر فشار هستند و برای اینکه ستاره جذب کنند ناچار به هزینه این رقم های نجومی هستند. ضمن اینکه مدیرعامل باشگاه که خودش هم می داند شاید چند ماه دیگر بر روی آن صندلی نباشد، خیلی راحت مجبور به تمکین برابر خواسته خارج از عرف بازیکن می شود. وقتی چند باشگاه متمول بدون هیچ ترمزی به راحتی از جیب دولت هزینه کنند و قیمت ها را به صورت غیرمعقولانه ای بالا ببرند به صورت خودکار، قیمت فوتبالیست ها در تمام لیگ افزایش پیدا می کند. دیگر مهم نیست چگونه کرونا به چرخ شکننده اقتصاد ما فشار آورده و یا تحریم ها چطور بی رحمانه معیشت مردم را زیر منگنه قرار داده است.
