به گزارش آوای استقلال، ، در هجده بازی که فرهاد مجیدی در این فصل هدایت استقلال را بر عهده داشته این تیم، چهارده گل دریافت کرده که اگر آمار بازی‌های آسیایی و هشت گل خورده استقلال در این بازی‌ها را حذف کنیم، در دوازده بازی لیگ و جام حذفی شش توپ وارد دروازه آبی‌پوشان شده است. به عبارتی نیم گل خورده در هر بازی. اما در شش بازی اخیر استقلال تنها یک گل دریافت کرده است. پس از باخت در دربی، استقلال تنها یک گل در دقیقه آخر از تراکتورسازی خورد در حالی که پرسپولیسی که عنوان بهترین خط دفاعی لیگ را در اختیار دارد در شش بازی پس از دربی، دو گل دریافت کرده است.
سازمان دفاعی استقلال در بازی‌های آسیایی با دریافت هفت گل در شش بازی چندان مطمئن نشان نداد و در میانه همان بازی‌ها فرهاد مجیدی متوجه شد که اگر تیمش را در حمله بی‌پروا کند از آن طرف تعادل دفاعی تیمش نیز ممکن است دچار مشکل شود. برای همین در دور برگشت همپای کاهش گل‌های خورده استقلال، گل‌های زده‌اش نیز کم شد. تیمی که در دور رفت آن بازی‌ها یازده گل زده بود در دور برگشت سه گل زد اما از آن طرف شش گل خورده نیز به دو گل کاهش یافت. پس از باخت دو گله مقابل ذوب‌آهن که بیشتر ناشی از اشتباهات ناشیانه دروازه‌بان و مدافعان استقلال در آن بازی بود، خط دفاع این تیم به یک آرامش نسبی رسیده و حالا کمتر تن و بدن فرهاد مجیدی و هواداران این تیم را می‌لرزاند! استقلال در دربی موقعیت چندانی به پرسپولیس نداد و بعد از آن یک بار دروازه‌اش در لیگ باز شده. علت این جهش فنی سازمان دفاعی استقلال پس از بازی‌های آسیایی و ذوب‌آهن چه می‌تواند باشد؟
۱- استفاده از سیستم سه دفاعه مهمترین تغییر استقلال پس از بازی با ذوب‌آهن بوده است. فرهاد مجیدی سطح پوشش در عمق دفاع خود را با افزودن یک مدافع میانی بالا برده و حالا کمتر شاهد استفاده از فضاهای خالی در دفاع این تیم به خصوص در فضاهای بین مدافعان میانی و کناری هستیم. سیاوش یزدانی به عنوان مدافع میانی در برخی مواقع نقش یک مدافع پوششی را ایفا می‌کند. در واقع مجیدی اصراری به روی یک خط بازی کردن سه مدافع خود ندارد و در مواقع جلو بازی کردن از یزدانی برای پر کردن فضای پشت دو مدافع دیگر بهره می‌برد. از طرفی مجیدی از دو بازیکن کناری خود بیشتر وظایف دفاعی می‌خواهد تا هجومی و در فاز دفاعی و احتمالا در بازی با تیم‌های هم سطح و قوی، تذکر لازم برای خالی نماندن فضاهای پشت سرشان و بی‌محابا پیش نرفتن را بدهد.
۲- قبلا چندین بار مدافعان میانی استقلال روی توپ‌های بلند مستقیم از خود ضعف نشان داده بودند. در این مواقع آنها یا در کورس روی توپ‌های مستقیم کم می‌آوردند و یا در نبرد فیزیکی با مهاجمان حریف دچار اشتباه می‌شدند و یا متوسل به خطا. به عبارتی مدافعان میانی استقلال در مواقعی در چرخیدن به سمت دروازه خودی و رسیدن به توپ‌های سریع در عمق دفاع دچار مشکل می‌شدند. در بازی‌های اخیر این ضعف کمتر مشاهده شده. دلیلش شاید هم عقب‌تر بازی کردن آنها باشد و هم اینکه سیاوش یزدانی خود را همچون یک مدافع پوششی به فضای پشت مدافع درگیر می‌رساند. مجیدی به خوبی می‌داند که حریفان روی فضاهای پشت مرادمند و غلامی حساب ویژه‌ای باز می‌کنند و برای همین از یزدانی می‌خواهد که به مدافع درگیر شده نزدیک شود. بدین طریق در مواقعی از بازی خط دفاع استقلال از حالت خطی خارج شده و یزدانی برای کمک به دو مدافعی که ممکن است در کورس و یا درگیری‌های فیزیکی مغلوب شوند وارد عمل می‌شود.
۳- رشید مظاهری به هر دلیلی از جمله نداشتن تمرکز مناسب دچار یک افت مقطعی شده بود و سید حسین حسینی با بازگشتش به چارچوب از شانس خود به‌خوبی استفاده کرده است. مجیدی با اینکه نشان داده بود مظاهری انتخاب اولش برای دروازه استقلال است اما در تصمیمی به موقع سطح رقابت بین دو دروازه‌بانش را بالا برد و نتیجه‌اش را هم گرفته .
۴- استقلال سعی کرده تا با بیشتر در اختیار گرفتن توپ و ارائه بازی مالکانه فرصت کمتری به حریفان خود دهد. از طرفی حضور سه مدافع میانی نیز باعث شده تا کمتر در ضدحمله ها غافلگیر شود. در اختیار داشتن توپ به شرط کم کردن ریسک جلو بازی کردن تیم باعث شده تا دروازه استقلال کمتر از قبل مورد تهدید قرار گیرد.
۵- استقلال رو به پیشرفت است. بازی ترکیبی بازیکنانش در پشت محوطه جریمه حریفان به خوبی ارتقا یافته و حالا این تیم می‌تواند رقیبی برای پرسپولیس و سپاهان در ارائه بازی مالکانه و همچنین خط حمله قوی باشد. خط دفاع این تیم نقش مهمی در بازیسازی دارد و بهتر از قبل باز و جمع می‌شود.
پیشرفت در سرعت چرخاندن توپ و جابجایی بازیکنان خواه ناخواه حریفان را به عقب متمایل می‌کند و از زور آنها در حمله می‌کاهد.
۶- توان بدنی بازیکنان استقلال نسبت به روزهای اول حضور مجیدی در استقلال افزایش یافته. دوندگی بازیکنان به وضوح بیشتر شده و پنج بازیکن میانی این تیم سعی در حضور فعال هم در دفاع و هم در حمله دارند. وقتی بازیکن بتواند به جای هفت کیلومتر در یک بازی ده کیلومتر بدود، قاعدتا امکان ترمیم سازمان دفاعی هم مهیا می‌شود.
۷- سطح پرسینگ هوشمندانه در استقلال بالاتر رفته است. پرسینگی که با بستن سریع فضاهای بازیکن صاحب توپ اجازه تصمیم‌گیری سریع را از آنها گرفته است. و این باعث شده تا و این باعث شده تا توپ به سرعت از دفاع حریف به دفاع استقلال منتقل نشود و مدافعان استقلال فرصت مناسب برای یارگیری و یا دیدن فضاهای خالی را داشته باشند.
۸- تیرک دروازه در بازی با پدیده نیز عاملی شد تا گل‌های خورده استقلال در شش بازی اخیر بیشتر از یک گل نشود. اما این شانس فقط برای استقلال نبوده و بقیه تیم‌ها نیز به وقتش شانس لازم برای گل نخوردن را داشته‌اند.
